شماره ركورد كنفرانس :
169
عنوان مقاله :
نگرش مديران شهري در خصوص نحوه هماهنگي بين دستگاه هاي اجرايي ( نمونه مشهد )
پديدآورندگان :
رهنما محمدرحيم نويسنده , توانگر معصومه نويسنده
كليدواژه :
مديريت شهري , مديريت , هماهنگي , مديريت يكپارچه , موازي كاري , مرجع هماهنگي
عنوان كنفرانس :
اولين كنفرانس برنامه ريزي و مديريت شهري
چكيده فارسي :
تحقیق حاضر به بررسی مشكلات فراروی مدیران شهری در خصوص هماهنگی بین دستگاههای اجرایی در مراحل مختلف برنامه ریزی، اجراء و نظارت طرحها و برنامه ها تاكید دارد. هدف از طرح موضوع حاضر، بررسی و شناسایی تنگناها، مشكلات و معظلات حاكم بر ساختار مدیریت شهری كلان شهر مشهد و اولویت بندی دیدگاههای نظری مدیران شهری در خصوص رفع و كاهش آنها و همچنین ایجاد بستر مناسب برنامه ای برای بیشترین هماهنگی و وحدت رویه و انسجام عملكردی بین سازمانها و دستگاههای دست اندر كار توسعه شهری و در نهایت تلاش برای ارائه راهكارهای مناسب به منظور هماهنگی عمودی و افقی براساس نقطه نظرات مدیران شهری، با هدف جلوگیری از موازی كاری و ناهماهنگی برنامه ای و مدیریتی و حركت به سمت تحقیق مدیریت یكپارچه و توسعه پایدار شهری است. مسلماً رسیدن به یكپارچگی و وحدت رویه بین عناصر اداره شهرها نیازمند مدیریت شهری توانمند و پویاست. امروزه در اكثر مناطق جهان مدیریت شهری با محوریت شهرداری و با مشاركتهای محلی صورت می گیرد. بنابراین كلیه برنامه های عمرانی و خدماتی شهرها با هماهنگی و نظارت شهرداریها تحقق می پذیرد. اما در ایران شرایط به گونه ای دیگر است. حاكمیت دیدگاههای مبتنی بر تفكر اجرایی، بدون در نظر گرفتن ابعاد برنامه ریزی و آینده نگری، خود محوری و عدم تخصص مدیریتی، فقدان قوانین موثر و تمركز گرایی شدید كه نتیجه آن عدم استقلال دستگاها در سطوح محلی است، از جمله مهمترین عوامل موثر بر ناكارآمدی سیستم مدیریت شهری كنونی كشور است. در چنین شرایطی به منظور هماهنگی بیشتر بین دستگاهها و حركت به سوی مدیریت یكپارچه شهری، وجود یك مرجع تصمیم گیرنده با پشتوانه حقوقی و قانونی امری ضروری به نظر می رسد. به منظور بررسی دقیقتر موضوع، نقطه نظرات مدیران عالی شهر مشهد در خصوص مشكلات فراروی مدیران شهری و نیز چگونگی استفاده از پتانسیلهای سازمانی موجود در جهت رفع مشكلات مزبور و هماهنگی بین دستگاههای اجرایی جمع آوری شده است. با وجود شرایط موجود و با عنایت به نقطه نظرات مدیران، لازمه دستیابی به هماهنگی در تحقق شرایطی چون اصلاح ساختار اداری مدیریت شهری و نحوه نگرش به شهر،شهروند و عدالت اجتماعی، حذف ناهماهنگی های موجود بین دستگاههای اجرایی به كمك یك مرجع هماهنگ كننده كه از طریق طراحی یك برنامه جامع بین سازمانی و در سطحی بالاتر، هماهنگ با مراتب بالاتر برنامه ریزی، به كمك فن آوری رایانه ای و نیروهای متخصص دانشگاهها و دستگاههای مربوطه بر عملكرد كلیه دستگاههای اجرایی نظارت نماید، نهفته است.
شماره مدرك كنفرانس :
4445989