بررسي تطبيقي جايگاه بوم شناسي در آموزشي معماري منظر در دانشگاههاي تهران: از ايده تا عمل

امروزه محیط زندگی انسان دچار كم توجهی به رویكرد بومی در طراحی محیط و منظر میباشد. به تبع این مسئله منظر بومی ایران نیز در دوران معاصر مورد بی توجهی قرار گرفته است. از سوی دیگر مسئله بوم و بومشناسی در آموزش معماری منظر یكی از مهمترین مسائل تئوری و عملی است كه عدم توجه به آن منجر به خسارتهای جبران ناپذیری میگردد. از این رو با توجه به اهمیت این موضوع در این مقاله به بررسی تطبیقی آموزش معماری منظر با رویكرد بومشناسی در سیلابس درسی وزارت علوم با آنچه كه در دانشگاه های تهران تدریس می شود، خواهیم پرداخت. در مرحله اول این پژوهش فاكتورهای مؤثر بومشناسی با استفاده از روش كیفی تحلیل محتوا استخراج و در یك جدول طبقه بندی شد. سپس با توجه به سیلابس درسی وزارت علوم و سیلابس دروس دانشگاه های مطرح جهان در حوزه معماری منظر میزان تاثیرگذاری این فاكتورها در آموزش منظر مورد سنجش قرار گرفت. درنهایت با تطبیقی این یافته ها با برنامه درسی دانشگاه های تهران به بررسی نحوه و میزان كاربست فاكتورهای فوق در برنامه های عملیاتی دانشگاه های هدف پرداخته شده است. نتایج میزان توجه نسیلابس درسی و برنامه های عملیاتی دانشگاه ها را به فاكتورهای مختلف بوم شناسی در معماری منظر را نشان خواهد داد.