بررسي اثر اجراي عمليات بذرپاشي و كپه كاري در بهبود وضعيت و توليد مرتع در ايستگاه گل آدم سلماس( آذربايجان غربي)

امروزه با در نظر گرفتن فرسایش ژنتیكی وسیر قهقرایی پوشش گیاهی عملیات كپه كاری و بذر پاشی به عنوان یك استراتژی راهبردی برای افزایش تولید علوفه و مدیریت صحیح منابع طبیعی امری ضروری است. ارزیابی مراتع گل آدم سلماس نشان دادكه بر اثر چرای سنگین و یكسره بسیاری از گونه های خوشخوراك در حال انقراض بوده و با بنیه و شادابی كم دیده می شوند. و برعكس گیاهان غیر خوشخوراك و مهاجم به مقدار زیاد در مرتع دیده می شوند. در استان آذربایجان غربی حدود 2321013 واحد دامی مازاد بر تولید مراتع وجود دارد لذا تدوین طرحی كه بتواند با ارایۀ راهكارهای مناسب موجب افزایش علوفه گردد كاری ضروری و حائز اهمیت است. به منظور بررسی اثر اجرای عملیات بذرپاشی و كپه كاری در بهبود وضعیت و تولید مرتع , ایستگاه گل آدم سلماس واقع در منطقۀ نیمه خشك 325 میلیمتر انتخاب شد. در مطالعه پوشش گیاهی برای تعیین وضعیت, ظرفیت و / سرد با متوسط بارندگی سالانه 8 گرایش مراتع به ترتیب از روش چهار عاملی قطع و توزین و ترازوی گرایش استفاده شد.در تیپ گیاهی Astragalus parrowianus- Agropyron libanoticum از سال 1379 تا سال 1383 عملیات كپه كاری و بذرپاشی با گونه های Agropyron cristatum, Agropyron desertorum , Agropyron elongatum, Onobrychis sativa & Medicago sativa انجام گرفت. نتایج حاصله نشان داد كه وضعیت مراتع از خیلی Onobrychis sativa & Medicago sativa 1واحد دامی در ماه در هكتار / ضعیف به ضعیف رسیده و ظرفیت مراتع از 7/. واحد دامی در ماه در هكتار به 4 افزایش پیدا نموده است, میانگین پوشش گیاهی و درصد حفاظت خاك از 20 درصد و 76 درصد در سال 1379 به . ترتیب به 28 درصد و 86 درصد در سال 1383 رسیده است كه در سطح 05 /. اختلاف معنی داری دارند P<0.05