نظر سروهاي تاريخي ايران ، احياي منظر فرهنگي سرو كهنسال منگاباد مهريز

ارتباط بین طبیعت و فرهنگ در هر منطقه از جهان منحصربه فرد است و به نگرش هر فرهنگ به طبیعت باز میگردد. امروزه توسعه های بی رویه موجب شده است كه منظرهای یكتا و غیر قابل جایگزین فرهنگی، شدیداً در معرض آسیب قرار بگیرند و بسترهای فرهنگی و طبیعی كه در درازمدت به وجود آمدهاند، با تصمیمات كوتاه مدت از جانب كسانی كه ارزش آن را نمیدانند از بین بروند. طراحی محیط و منظر یك محوطه تاریخی برپایه اصول و راهكارهای حفاظت و مرمت محیطی باعث حفظ و ارتقای ارزش های طبیعی و بناهای باارزش تاریخی موجود در آن منظر میگردد. سرو كهنسال منگاباد مهریز در یزد كه با دارا بودن ویژگی های منحصربهفرد تاریخی از منظر فرهنگی ارزشمندی برخوردار است. متاسفانه امروزه توسعه بی ضابطه اطراف این درخت كهنسالی باعث مخدوش شدن منظر فرهنگی ارزشمند آن شده است. از این رو هدف از این پژوهشی آن است كه با بررسی و شناسایی عوامل تأثیرگذار بر منظر فرهنگی در دو مقیاس خرد و كلان برای حفظ ارزش های تاثیرگذار در برجسته ساختن یك منظر بكوشد، و با بازشناسی ویژگی های بنیادین منظر فرهنگی در جهت حفظ و احیای این مناظر به عنوان بخشی از میراث فرهنگی، انسانی و طبیعی كشور گامی بردارد. نتیجه آنكه روند توسعه منظر اطراف درخت سرو كهنسال مهریز باید مبتنی بر جریان فرهنگی غالب این محله باشد به گونه ای كه با حفظ ارزش ها و ویژگی های اصیل منطقه به معاصر دسازی كالبد و فعالیت پرداخته شود تا بدین طریق انسجام منظر فرهنگی بافت مخدوش نگردد و ارزش های اصیل آن حفظ شود