تحليل متغيرهاي مكاني-دموگرافيك قربانيان تصادفات جاده اي ايران سال هاي 1383 الي 1387

چكیده: هدف این مقاله بررسی اپیدمیولوژیك قربانیان حوادث ترافیكی كشور طی سالهاي 1383 تا 1387 میباشد. در این مقاله متغیرهاي مكانی- دموگرافیك از جمله جنس، علت فوت، وضعیت متوفی، مكان وقوع تصادف و محل فوت مورد مطالعه قرار گرفتهاند و تجزیه و تحلیلهاي آماري با استفاده از آزمون استقلال كاي دو روي آنها صورت گرفته است. بر اساس آزمون كاي ارتباط معنی دار بین متغیرهاي جنس و وضعیت متوفی، علت فوت و وضعیت متوفی، محل فوت و محل تصادف، محل وقوع تصادف و وضعیت متوفی و محل فوت و علت فوت وجود دارد. بین متغیرهاي جنس و مكان وقوع تصادف، جنس و محل فوت متوفی و جنس و علت فوت نیز ارتباط معنی دار ضعیفی وجود دارد. نتایج این تجزیه و تحلیل نشان داد 62,51 درصد زنانی كه در تصادفات كشته شدند، سرنشین بودند، در حالی كه بیشترین قربانیان مرد، راننده بودند(حدود 39 درصد). بیشترین نسبت كسانی كه در محل حادثه فوت كردهاند سرنشینان بوده اند ( 58,58 درصد). 56,74 درصد افرادي كه در محل حادثه فوت كرده اند متوفیان مردي بودند كه در مناطق برون شهري تصادف كرده اند. 59,99 درصد زنان متوفی كه محل وقوع تصادف آن ها مناطق برون شهري بوده است نیز در محل حادثه فوت كرده اند. 56,28 درصد افرادي كه در مناطق درون شهري فوت شدهاند عابرین پیاده بودهاند. 52,35 درصد افرادي كه علت نهایی فوت آنها ضربه به سر بوده است، در محل حادثه فوت كردهاند. همچنین محل فوت 36,51 درصد افرادي كه به علت شكستگیهاي متعدد فوت كردهاند، بیمارستان بوده است. كلید واژه: ، ، ، حادثه،