رابطه بين كيفيت زندگي كاري و كنترل شغلي با استرس شغلي در كاركنان اداره آموزش و پرورش شهرستان ابهر

مقدمه: از بین انواع استرس، استرس ناشی از كار و محیط كار، بسیار شایع است، زیرا محیطی كه در آن فشار جسمی و روانی زیادحاكم باشد، علاوه بر اینكه دستیابی به اهداف شغلی مشكل می شود، كاكنان نیز دچار معضلات جسمی و روانی خواهند شد. هدف:پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین كیفیت زندگی كاری و كنترل شغل با استرس شغلی در كاركنان اداره آموزش و پرورششهرستان ابهر بود. روش: در این پژوهش از روش همبستگی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش تمامی كاركنان اداره آموزش وپرورش شهرستان ابهر به تعداد 130 نفر بوده اند كه به علت كوچك بودن مقدار حجم جامعه تمام افراد به عنوان نمونه انتخابشدند. جهت جمع آوری داده ها در ایین پژوهش از پرسشنامه كیفیت زندگی كاری از قاسم زاده (1384) پرسشنامه كنترل شغل ازجكسون و همكاران (1993) پرسشنامه استرس شغلی از استاینمتز (1977) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های به دستآمده از روش آماری همبستگی پیرسون، رگرسیون به روش گام به گام استفاده شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد كه بینكیفیت زندگی كاری با استرس شغلی رابطه منفی معناداری وجود دارد همچنین از مولفه های كیفیت زندگی كاری تنها مشاركت،توازن بین كار و زندگی، مسائل مالی و رفاهی قادرند استرس شغلی را پیش بینی كنند و از مولفه های كنترل شغل تنها كنترلروش، درخواست نظارت مسئولیت تولید قادرند استرس شغلی را پیش بینی كنند. نتایج: بررسی نتایج بیانگر ضروریت توجه بهبهبود كیفیت زندگی و كنترل شغلی كاری در جهت كاهش استرس شغلی به خصوص در كاركنان اداره آموزش و پرورش می باشد.