شماره ركورد كنفرانس :
2956
عنوان مقاله :
بررسي تأثير عمليات ترمومكانيكي بر ريزساختار و خواص كششي فولاد دوفازي
پديدآورندگان :
صبوحي محمد علي نويسنده , حسين نژاد سيامك نويسنده
كليدواژه :
ترمومكانيكي , مارتنزيت , آنيل , آستنيت , فوق ريزدانه / نانو ساختار
عنوان كنفرانس :
سمپوزيوم نانو 93
چكيده فارسي :
در میان مكانیزم های متفاوت استحكام بخشی، ریزدانه كردن تنها روشی است كه می تواند استحكام و چقرمگی را بطور همزمان افزایش دهد. روشهای مورد استفاده برای تولید فولادهای فوق ریزدانه را به دو گروه فرآیندهای " تغییر شكل پلاستیك شدید" و "فرآیندهای ترمومكانیكی پیشرفته " تقسیم بندی می كنند. نورد سرد و آنیل ساختارهایی با درصد بالای مارتنزیت، زیر مجموعه جدیدی از فرآیندهای ترمومكانیكی پیشرفته میباشد كه تحت عنوان فرآیند مارتنزیت شناخته شده است. در این تحقیق یك فولاد آلیاژی با تركیب اسمی Fe-5Ni-10Cr-8Mn (درصد وزنی) در كوره خلاء ریخته گری شد و پس از همگن سازی تحت دو مرحله نورد سرد به میزان ٪۵۰ و دو مرحله آنیل پس از نورد در دماهای مختلف قرار گرفت. آزمایش های XRD، DSC، سختی سنجی، آزمایش كشش و EBSD بر روی نمونه ها انجام شد. نتایج نشان داد كه نورد در دور مرحله و دمای آنیل C"۶۰۰ با زمان یك ساعت، بهینه ترین حالت برای رسیدن به یك ساختار فوق ریزدانه / نانو ساختار است. همچنین آستنیت باقیمانده حاصل از آنیل دوفازی در این آلیاژ از نظر مكانیكی ناپایدار بوده و حین بارگذاری كششی به مارتنزیت استحاله یافت و خاصیت TRIP از خود نشان داد. استحكام كششی این فولاد در شرایط بهینه ۱۰۵۰MPa و درصد ازدیاد طول نسبی آن ۲۸ درصد بدست آمد كه عمدتاً به صورت تغییر شكل یكنواخت قبل از گلویی میباشد.
شماره مدرك كنفرانس :
4461004