ميزان رابطه ميان شيوه هاي زبان آموزي و سبك هاي هويت جامعه

در این مقاله تحقیقی رابطه ی میان زبان آموزی و هویت در جامعه با روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی انجام شده است. جامعه آماری شامل كلیه دانش آموزان دختر و پسر شهر بابل كه در سال تحصیلی 93- 92 مشغول به تحصیل بودند. در این پژوهش از پرسشنامه ی دیانا بامریند به صورت لیكرت با نمره ی مجزا استفاده شده است. ضریب پایایی با استفاده از آلفای كرونباخ كه توسط محقق محاسبه شد، برای شیوه آزاد گذاری 56/0 ، شیوه استبدادی 67/0 و برای شیوه اقتداری 78/0 است. از میان پایه های مختلف تعدادی كلاس به صورت تصادفی انتخاب و به والدین دانش آموزان كلاس، پرسشنامه ی زبان آموزی داده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. در سطح آمار توصیفی از جداول، نمودارها و میانگین، و برای تعمیم نتایج نمونه در جامعه از آمار استنباطی بهره گیری شد. برای این منظور نرم افزار SPSS مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان می دهد كه متغییر های پیش بینی كننده تنها 0.006 درصد متغییر ملاك را تبیین می كند. رگرسیون متغییر ملاك به طرف متغییرهای پیش بین از لحاظ آماری (469/0- F=، 05/0 p>)، معنی دار نیست، به همین سبب متغیرهای پیش بین قادر نیستند تغییرات متغیر ملاك را پیش بینی و تبیین كنند.