بررسي الگوهاي ضخامت 500-1000 هكتوپاسكال موثر بر رخداد پديده گردوغبار شهر سنندج

به دلیل مجاورت مناطق غرب و جنوب غربی كشور با بیابانهای بزرگ كشورهای همجوار، روزهای غبارآلود در این مناطق قابل توجه است و در سال های اخیر افزایش یافته است. از این رو بررسی ذرات گردوغبار تا حدی می تواند مفید باشد. به منظور بررسی اثر الگوهای گردشی در میزان غلظت ذرات معلق 2.5 FM شهر سنندج از نقشه های ضخامت 500-1000 هكتوپاسكال در روزهایی كه غلظت ذرات معلق PM2.5 بیشتر از حد استاندارد می باشد استفاده گردید و در تكمیل تحلیل این پدیدهها، از نقشههای مربوط به میزان حركات قائم و ضخامت لایه 500-1000 هكتوپاسكال نیز برای توجیه وقوع آنها استفاده شد. براساس نقشه هایضخامت لایه 1000-500 هكتوپاسكال مربوط به رخداد (1393/4/24)، ناپایداری های ایجاد شده در روزهای قبل و حركات صعودی در این منطقه می تواند با خود ذرات گردو خاك را به سمت ایران و بویژه جنوب غرب و غرب (كردستان ) هدایت نماید. در روزهای قبل از رخداد پدیده (1393/11/20)، جریانات جوی كه به سنندج و یا به طور كلی بر روی غرب و جنوب غرب ایران منتقل شدهاند اغلب از شمال افریقا، اردن و عراق عبور كرده اند. بنابراین خشكی هوا نیز در این روز همراه با شرایط ناپایدار به وضوح مشاهده میشود. علاوه بر این وجود هسته پر اتفاع بر روی سودان و حركت پادساعتگرد جریان هوا در این منطقه باعث نفوذ هوای میانه و مركز عربستان به سمت ایران می شود.