مدل فرهنگي ايران در سايه دموكراسي اسلامي: راهحلي جهاني جهت آزادي از چالشهاي اجتماعي در جوامع چند فرهنگي

در ابتداي شكلگیري ایده جهانی شدن كه در اواخر دهه هفتاد قرن بیستم رخ داد، زمزمههایی از سوي برخی متفكران غربی در راستاي منطبق نمودن این پدیده صرفاً اقتصادي با آنچه در قاموس ادیان الهی تحت عنوان " امت واحد" شناخته میشد، به گوش میرسید كه با هوشیاري علماي ادیان بویژه دانشمندان مسلملن, سیر افولی جهانی شدن پیشبینی شده و مورد انتقاد شدید ایدئولوژي اسلامی قرار گرفت. در واقع ایده اسلام درباره ایجاد امتی واحد بر پایه فهم متقابل افراد در برابر ارزشهاي اجتماعی متفاوت جامعه خود میباشد. جهت درك بهتر و نهادینه كردن این ایده نقطه آغازین مباحث را- از دیدگاه یك سري متفكران ( عمدتا غًربی ) قرن حاضر- ابتدا به بررسی مسائل فردي، سپس ایدئولوژیكی مربوط به جهانی شدن اختصاص دادهام و در نهایت جنبههاي فرهنگی و چگونگی شكلگیري ایده اولیه " فرهنگ واحد جهانی " توسط این متفكران مورد بررسی قرار گرفته شده است. در پایان به مدل منحصر به فرد ایرانی- اسلامی پرداختهام كه ضمن وارد نمودن انتقاداتی منطقی به فرمولهاي غربی، مدلی بینقص و قابل تعمیم به تمام جوامع چند فرهنگی را معرفی كرده است. مدل مزبور با استعانت از دستورات دین مبین اسلام، راهحلی منطقی جهت آزادي جوامع چند فرهنگی از چالشهاي اجتماعی عصر جهانی شدن را ارائه میدهد. شایان ذكر است كه جهت جلوگیري از ایجاد هرگونه شبهه و نیز ارائه بحثی مقبول و منطقی در ارائه مدلی جهانی با این خصوصیات اكثر منابع مورد استفاده در این كتاب از اندیشمندان غربی و مورد تایید سیر فكري دنیاي مدرن امروزي است.