نانو ذرات نيمه هادي عامل دار شده براي كاربردهاي زيست پزشكي

مواد نانو ساخته شده از نیمه هادي ها به طور گسترده اي در زیست شناسی و پزشكی به عنوان الحاقات اختصاصی براي هویت هاي متعدد نظیر پروتئین ها، سلول ها، بخش هاي اسیدي هسته، ویروس هاو غیره به كار برده می شوند. براي انضمام موثر این مواد بایستی شرایط متعددي ایجاد شود. آن ها بایستی یك سیگنال پایدار و قوي ایجاد كنند. آن ها بایستی در یك محیط آبی قابل توزیع باشند و بایستی بتوان آن ها را بدون اختلال در فعالیت طبیعی شان به طور اختصاصی با مولكول هاي زیستی مرتبط پیوند زد. پیشرفت در شیمی ,راه هاي تولید و كاربردي سازي این نانوذرات را فراهم كرده است. در طی چند سال گذشته نیمه هادي استفاده شده اند تا ابزارهایی را براي كاربردهاي درون آزمایشگاهی توسعه دهند. با پیشرفت هاي اخیر در تكنیك هاي آشكارسازي آن ها اكنون حتی به صورت طبیعی و درون بدن انسان در مدل هاي حیوانی به كار برده میشوند تادرك و فهم بهتري از مكانیسم هاي تكاملی در برگیرندهي چنین پاتولوژي هایی را به دست بدهند. اما به خاطر سطح بالاي سمیت كالكوژنهاي فلزي، نانوكریستال هاي نیمه هادي نمی توانند براي انسان ها به كار برده شوند

Nanomaterials made from semiconductors are commonly used inbiology and medecine as specific tags for various entities such as proteins,cells, nucleic acid fragments, viruses, and so on. For effectivetagging, these objects must fulfill several conditions: they must produce astrong and long-lasting signal, they must be dispersible in an aqueous medium,and it must be possible to bind them specifically to the relevant biomoleculewithout perturbing its normal activity. Progress in chemistry has providedways of fabricating and functionalising these nano-objects.Over the past few years, semiconductor nanocrystals have beenused to improve tools for in vitro use. With recent progress in detection techniques,they are now even used in vivo in certain animal models to gain a betterunderstanding of the evolution mechanisms underlying certain pathologies