بررسي خانه هاي مسكوني بابلسر در دوره هاي پهلوي و معاصر با نگرش اقليمي و شكلي

اقلیم یكی ازاساسی ترین عاملهای شكل دهنده به ساختمان های مسكونی هرمنطقه است انسانها ازگذشته های دورهمواره درتلاش بوده اند تا بتوانند درجایی سكونت داشته باشند كه آنها را ازگزند شرایط آب وهوایی مصون نگه دارد وبنابراین درنظر گرفتن شرایط اقلیمی درساخت مسكن همواره مورد توجه بوده است شایدبتوان گفت اساسی ترین عامل شكل دهنده به ساختمانهای مسكونی اقلیم آن منطقه است اما بستراجتماعی اقتصادی ایران معاصر زمینه سازتوسعه نگرش كمیت گرا به محیط مسكونی شدها ست كه پی آمد آن تفكر كاهش نگرش اقلیمی به بافت جدید گردیده است شهربابلسر دركرانه جنوبی دریای خزر یكی ازشهرهای مرطوب و باران خیز است كه طی چندین سال اخیر دستخوش تغییرات شگرف درنحوه ساخت گردیده است ساختمان میتواند نقش بسیارمهمی درمصرف سوخت و همچنین افزیاش كیفیت بهداشت محیطهای مسكونی درحفاظت ازمحیط زیست داشته باشد اما با افزایش جمعیت و نیازروزافزون به مسكن شتابزدگی و هرج و مرج و عوامل وابسته به آن باعث بروز ناهنجاری های اقلیمی گردیده است این پژوهش با روش تحقیقی توصیفی تحلیلی مبتنی براصول موضوع طراحی اقلیمی و باتكیه برگردآوری اطالعات به روش كتابخانه ای و میدانی به دنبال بررسی راهكارهای اقلیمی خانه ها دردوره های مختلف برای به حدنصاب رساندن شرایط آسایش ساكنان است