توسعه پايدار و تأثير آن بر طراحي منظر

از آن جا كه پايداري در يك اكوسيستم خاصه اكوسيستم شهري طبق اصول از پيش تعيين شده اتفاق نمي افتد، بلكه حالت پايدار و پويا در آن رخ مي دهد، يا به عبارت ساده تر توسعه پايدار در يك محيط يا كشور با در نظر گرفتن توان اكولوژيكي، نيروي انساني و منابع مالي متعلق به آن مي تواند تحقق يابد، ضرورت ارزيابي اين مفهوم در هر علم با حوزه انديشيدگي خاص در يك قلمروي سرزميني، امري اساسي و بايسته به نظر مي رسد. توسعه پايدار رقابتي است سخت مابين امروز و آينده اي كه ما آنرا مي سازيم. اهداف فكري بايد در طراحي ها به سوي آن رهنمود شود تا اثرات آن شامل همگي گردد.. منظرسازي صحيح خود در راستاي توسعه پايدار مي باشد و نيازي به تفكيك و اثبات جوهره منظر نيست بلكه فقط بايد آن را بسوي هدف پايدار رهنمون كرد نه بر مركب توسعه پايدار نشانيد. از سويي ديگر، ضرورت پرداختن به اين مفهوم در هر حوزه اي از گستره دانش بشري لازم و بديهي است، چنان چه اين تحقيق نيز در صدد است تا به بررسي، بازبيني و ارزيابي مفهوم پايداري در معماري منظر به مثابه نزديك ترين مفهوم با محيط زيست شهري و بوم زيست در مولفه ها و شاخصه هاي زيست محيط، بپردازد.