بررسي تأثير طراحي فضاي سبز در بيمارستان كودكان سرطاني با رويكرد كاهش اضطراب در آن ها

در بین فضاهای معماری، طراحی هیچ فضایی مانند مراكز درمانی از اهمیت بالایی برخوردار نمی باشد. فضاهای درمانی نیز از جمله فضاهایی است كه بر حالات روحی كودكان تاثیر می گذارد. طراحی ضعیف این محیط ها، می تواند سبب تشدید اختلالات رفتاری و اضطراب در آنها گردد. امروزه در طراحی بیمارستان، عملكردگرایی بخش عمده ای از تفكر طراحی را به خود اختصاص می دهد، به نحوی كه توجه به كیفیات محیطی و تاثیرات چشمگیر آن بر روند درمان بیماران، و كاهش اضطراب در آن ها نقش كمتری را ایفا میكند . هدف از انجام این پژوهش، تغییر دیدگاه طراحان در طراحی و بررسی و ارائه ی راهكارهایی در رابطه با طراحی فضای سبز در مراكز درمانی می باشد، تا بتواند در ارتقاء كیفیت محیطی بیمارستان مؤثر واقع بوده و در نتیجه باعث تسریع در روند بهبود بیماران و كاهش اضطراب در آن ها شود . اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه هایی، بین كودكان دختر و پسر كه محیط بیمارستان را تجربه كرده اند جمع آوری شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Spss16 و آزمون های آلفای كرونباخ، آزمون كلوگروف اسمیر نوف و آزمون تی بهره گرفته شده است. نتایج بدست آمده، حاكی از آن است آنچه كه باید در طراحی محیط های درمانی مورد توجه قرار گیرد، این است كه یك بیمارستان قادر باشد با ایجاد شرایط مطلوب از بیمارانی كه در شرایط روحی نامناسب همراه با ترس و اضطراب قرار دارند، حمایت نماید. تاثیر فضای سبز در هماهنگی با فضاهای دیگر معماری برای بیمارستان كودكان نقش اساسی در ایجاد محیطی مطلوب تر ایفا كرده و در كاهش اضطراب و ایجاد آرامش روانی كودكان نقش بسزایی دارد.