مهاربند كمانش ناپذيري فولادي با هندسه مناسب

با توجه به ورود پیدا كردن سیستم مهاربند كمانش ناپذیر بهعنوان سیستم باربر جانبی در آییننامه لرزهاي 2800 ایران، احساس نیاز به بومیسازي این نوع مهاربند بیشتر میشود. در این مقاله هدف آن است كه با بهكارگیري روند طراحی مشخصی بتوان به مهاربند كمانش ناپذیري دست یافت كه، علاوه بر ارضا نمودن معیارهاي آییننامه، بتواند از یك ظرفیت رزرو براي جذب انرژي زلزله برخوردار باشد. بدین منظور ابتدا میبایست چالشهاي پیش روي، در طراحی این نوع مهاربند را شناخت و براي هریك تدابیر مناسبی اندیشید. با بررسی مطالعات پیشین محققین مشاهده گردید كه نقاط ضعف این مهاربند اكثراً در نواحی انتهایی و همچنین در رابطه با عملكرد نامناسب سیستم متوقف كننده لغزش غلاف نسبت به هسته بوده. جهت پاسخگویی به این نیاز طراحی، دو ایده بكار گرفته شد و بر اساس آنها سه نمونه مهاربند كمانش ناپذیر فولادي با 1 واقعی طراحی و ساخته شد. در هر سه نمونه تمامی مشخصات هندسی و مصالح بهجز اندازه طول هسته جاري شونده یكسان میباشد. / مقیاس 2 قرار دادهایم. نتایج AISC جهت ارزیابی كفایت نمونهها آنها را تحت بارگذاري محوري چرخهاي مطابق با الگوي بار ارائهشده توسط آییننامه 2010 حاكی از رفتار چرخهاي بسیار مناسب باقابلیت جذب انرژي بالا بوده بهگونهاي كه علاوه بر ارضا نمودن حداقل موردنیاز آییننامه، نمونهها از یك ظرفیت رزرو براي جذب انرژي زلزله برخوردار هستند. با استناد بر نتایج آزمایشگاهی نمونهها میتوان گفت، ایده بكار گرفتهشده در هسته و غلاف مهاربند آن را به مهاربند كمانش ناپذیر فولادي با هندسه مناسب تبدیل نموده است.