القاء ريشه مويين در سرخارگل توسط اگروباكتريوم رايزوژنز

سرخار گل (.ECAbigadced Pittptired L)، یكی از پرفروش ترین گیاهان دارویی در بیشتر كشورهای توسعه یافته است. دوره رشد طولانی مدت و محدودیتهای محیطی، تولید دارو از گیاه سرخار گل را مشكل نموده است. كشت ریشههای مویین به عنوان جایگزینی مناسب برای تولید متابولیتهای ارزشمند ثانویه می باشد كه دارای پایداری ژنتیكی بوده و رشدی سریع و مداوم دارد. در این تحقیق اثر ریز نمونههای مختلف سر خارگل (برگ، دمبرگ، پهنك برگ، طوقه و لپه) بر القای ریشه مویین از گیاهچه های یك ماهه سرخار گل كه در شرایط درون شیشه ایی و روی محیط كشت MS ۱/۲ تغییر یافته حاوی ویتامین های محیط كشت B5 رشد كرده بودند، در سه تكرار و هر تكرار با ۳۰ ریز نمونه بررسی شد. بعد از چهار هفته صفت درصد تراریختی یا القای ریشه مویین یادداشت شد. نتایج آزمایش نشان داد كه درصد القای ریشه مویین در سرخار گل به طور معنی داری در سطح احتمال ۵٪ تحت تاثیر ریز نمونه های مختلف میباشد. ریزنمونه های طوقه و برگ (پهنك برگ با دمبرگ) به ترتیب با ۴۷/ ۹۰ و ۴۷/۴٪ بیشترین نرخ تراریختی را ایجاد نمودند و ریز نمونه دمبرگ با كمتر از ۱ ٪ ریشه مویین كمتری را ایجاد نمود. حساسیت بیشتر برخی بافت ها، به شرایط فیزیولوژیكی آن بافت مرتبط می باشد. ظهور ریشه های مویین در اثر تلقیح اگر وباكتریوم رایزوژنز، به علت انتقال T-DNA پلاسمید Rl این باكتری به سلولهای گیاهی میباشد. بنابراین بررسی ماهیت تراریختی ریشه های مویین با ردیابی ژنهای موجود بر روی T-DNA این باكتری كه مهمترین آنها ژن rolB می باشد ، انجام شد