نقش زبان در شكل گيري هويت جنسيت متغير در چارچوب نظريه اجراگري

مطالعه حاضر تلاشی است جهت بررسی و نشان دادن خشونت زبانی و نارسایی آن در شكل دهی به جنسیت، چارچوب نظریه اجراگری باتلر. روش پژوهش یك روش توصیفی_ تحلیلی است. گرد آوری داده ها در این پژوهش بصورت تلفیقی از دو روش كتابخانه ای و میدانی می باشد. باید در نظر داشت كه امروزه دیگر فرد مجبور نیست یك خود واحد داشته باشد بلكه مجموعه ای از ساختارهای اجتماعی می توانند جای آن را بگیرند. بنابراین ساختارهایی كه از طریق زبان و اجرای گونه های زبانی در بافت های مختلف شكل می گیرند نه پایدار می باشند و نه ثابت بلكه دائما در حال نوسازی هستند. نتیجه این پژوهش تاثیر زبان در شكل دادن به جنسیت افراد را تایید می كند به گونه ای كه الگو های زبانی قدرت خود را همواره بر فرد اعمال كرده و فرد با به كار گیری این الگوها در بافت های مختلف جنسیت خود را مشخص می كند. بنابراین زبان توانسته است بر جنسیت ما تاثیر بگذارد و باعث تحمیل الگوهای رفتاری و جنسیتی خاص شود. اما آنچه كه امروزه در مورد افراد مشاهده می شود نارسایی زبان در توصیف هویت جنسیتی افراد است؛ یعنی آنچه كه به صورت ذاتی جنسیت نامیده می شود در فرد وجود ندارد بلكه این فرد است كه با به كار گیری و اجرای الگوها و گونه های زبانی نقش جنسیتی خود را شكل می دهد، از بین می برد و دوباره آن را بازسازی می كند.