سنجش نگرش شهروندان نسبت به استفاده از وسايل حمل و نقل عمومي با استفاده از مدل تئوري رفتار برنامه ريزي شده

چكیده از سال ها پیش تا كنون براي رفع معضل ترافیك در شهرهاي بزرگ، راهكار گسترش حمل و نقل عمومی ارائه و اجرا می گردد. این تحقیق برآنست تا علاوه بر سنجش نگرش شهروندان نسبت به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، طبق مدل تئوري رفتار برنامه ریزي شده، رابطه آن را با متغیرهاي هنجارهاي ذهنی و كنترل كننده هاي رفتاري سنجیده و رفتار شهروندان را پیش بینی نماید. اهمیت نگرش بدان سبب است كه نگرش عامل اصلی تعیین كننده رفتار فرد می باشد. بدین منظور از پرسشنامه جهت جمع آوري اطلاعات از جامعه آماري شهروندان غیر استفاده كننده از اتوبوس شهري استفاده شد. داده ها با استفاده از مدلسازي معادلات ساختاري تحلیل گشته و سرانجام این نتیجه به دست آمد كه نگرش شهروندان، هنجارهاي ذهنی آنها و كنترل كننده هاي رفتاري رابطه مثبت و معناداري با رفتار شهروندان در زمینه استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی دارند. نیز نگرش شهروندان نسبت به اتوبوس شهري منفی بوده كه در نتیجه به عدم استفاده از اتوبوس می انجامد. بدین ترتیب پیشنهاد می گردد براي ترویج استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی و نیز بر طرف كردن موانع استفاده، نگرش شهروندان مورد بررسی قرار گرفته تا تمهیدات لازم جهت تغییر آن فراهم گردد. كلید واژه: ، ، نگرش،