بررسي تأثير مورفولوژي زمين بر خصوصيات مهندسي خاكهاي منطقه لشكرك

خاكها پوششسطحي زمين را تشكيل مي دهند و اغلب شهرها و طرح ها عمراني رو آن ها احداث مي شوند. شناخت خصوصيات خاك از نظر مورفولوژ نقش موثر در ارزيابي خصوصيات مهندسي آن ها مي تواند داشته باشد. در اين مقاله نهشته ها خاك در مسير رودخانه لشكرك (شمال شرق تهران) مورد مطالعه و بررسي قرار گرفتند. نهشته ها خاكي منطقه از ديدگاه مورفولوژ به سه محيط تقسيم بند شده و شامل نهشته تراسها قديمي، نهشته بستر رودخانه ها، نهشته واريزه ها دامنه ا مي باشند. از هركدام از اين محيط ها نمونه هايي جهت بررسي خصوصيات مهندسي برداشت شدند. نمونه ها در آزمايشگاه مورد آزمايش دانه بند ، حدود آتربرگ، تراكم پذير و برش مستقيم قرار گرفتند. نتايج نشان دادند كه دانه بند خاكبه طور مستقيم تابعي از محيط و مورفولوژ خاك است. درصد فراواني مواد ريزدانه در نهشته ها تراس ها و واريزه ها در مقايسه نهشته بستر رودخانه بيشتر بوده است. تراكم پذير خاك ها با افزايش تنوع دانه بند بيشتر بوده است ولي نتايج آزماطش مقاومت برشي باتوجه به محدوديت شرايط آزمايش تفاوت چنداني را بين نمونه ها با موفولوژ مختلفرا نشان نمي دهد.