افزايش بار محور ناوگان و تاثير آن بر تعمير و نگهداري خط

تاثير افزايش بار محور ناوگان بر روي روسازي از دو ديدگاه مورد توجه قرار مي گيرد در مرحله اول فرض مي گردد كه روسا زي به همين شكل كنوني باقي بماند و عواقب آن از لحاظ افزايش هزينه هاي نگهداري و خرابي خط بررسي مي شود در نگاه دوم مي زان تقويت و نيز روسازي متناسب با مقدار بار محور ناوگان مورد توجه واقع مي شود. عوامل مهمي را كه ناشي از بهره برداري از خطوط بوده و با خرابي خط ارتباط مستقيم دارند مي توان در سه بخش كلي تقسيم كرد اين عوامل عبارتند از سرعت ، ميزان بار محور ناوگان و تناژ البته لازم به ذكر است مشخصات فني مربوط به خط نيز در كيفيت آن هم تاثير گذار مي باشد. مقدار بار محور ناوگان در خرابي خط موثر مي باشد در واقع با افزايش بار محور ناوگان بار بيشتري بر خط وارد م ي گردد و خستگي ريل، سائيدگي سطح آن و نيز تغيير كيفيت هندسه خط را در پي خواهد داشت.براي جلوگيري از اين دسته عوامل ني از ب ه تقويت خط و روسازي مي باشد ليكن در حاليكه افزايش بار محور ناوگان بدون در نظر گرفتن تدابير لازم در رو سازي مس ير باشد نتيجه آن خرابي پيش از موقع و نيز هزينه هاي تعمير و نگهداري سرسام آور مي باشد. در ارتباط با عوامل ذكر شده و اثري را كه اين پارامترها در تخريب خط دارند اين مقاله برآن است تا به محاسبه كمي خرابي و هزينه هاي تعمير و نگهداري بپردازد . از ديگر موضوعات مطروحه در اين گفتار ميتوان به فرآيند تحليلي و كار علمي در افزايش بار محور ناوگان از 22.5 به 25 ت ن اشاره داشت كه موجب افزايش تقريبي هزينه هاي نگهداري به ميزان 5 درصد ميگردد.