نقش عوامل ژئوپوليتيكي - اقتصادي خليج فارس بر روند جمعيت پذيري منطقه (موردشناسي: شهر بوشهر)

جایگاه و موقعیت جغرافیایی مناطق شهري به لحاظ ژئوپولیتیكی و اقتصادي تاثیر فزاینده اي در رشد و بارور شدن سایر كاركردهاي این مناطق دارد . حاشیه شمالی خلیج فارس به عنوان یكی از مهم ترین و حساسترین مناطق جهان به لحاظ ژئوپولیتیكی و اقتصادي از زمان هاي بسیار دور كه تمدن هایی مانند عیلام،شوش و بین النهرین شكل گرفت تاكنون از نقاط جاذب جمعیت به شمار می آمده است. در این میان استان بوشهر با 625 كیلومتر بیشترین مرز آبی را در میان كشورهاي حاشیه شمالی و جنوبی خلیج فارس به خود اختصاص داده است . بنابراین از نظر دسترسی به آب هاي آزاد و منابع عظیم نفتی و گازي جهان از اهمیت بسیاري برخورداراست . پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل ژئوپولیتیكی و اقتصادي مؤثر در جذب و دفع جمعیت به شهر بوشهر و ارئه راه كارهاي علمی و كاربردي جهت استفاده بهینه از جاذبه ها و كاهش اثرات دافعه می باشد. فرضیه مطرح شده، بر این است كه وضعیت ژئوپولیتیكی و اقتصادي خلیج فارس اثرات متفاوتی بر جذب و دفع جمعیت به شهر بوشهر داشته است. در این پژوهش كه به روش مطالعه توصیفی می باشد، دادههاي مورد نیاز از اسناد و مدارك موجود در آرشیوهاي سازمان هاي مسكن و شهرسازي بوشهر و معاونت برنامه ریزي استانداري بوشهر گردآوري شده و تحلیل گردیده است . نتایج بررسی ها نشان می دهد كه عوامل ژئوپولیتیكی و به تبع آن عوامل اقتصادي مهم ترین عوامل جاذب جمعیت به شهر بوش هر در زمان عیلامیان، سلوكیان و افشاریه بوده است . این رشد جمعیت تا سال 1345 متأثر از شرایطی از قبیل بیماري ها، جنگ، قحطی و مهاجرت به كشورهاي حوزه جنوبی خلیج فارس، رشدي آرام است .اما از سال 1345 تاكنون رشد جمعیت شهر بوشهر سرعت گرفتهاست. این سرعت از یك سو ناشی از عوامل ژئوپولیتیكی مانند احداث نیروگاه اتمی، پایگاه هوایی و دریایی، صنایع دریایی، جنگ ایران و عراق و از سوي دیگر ناشی از استخراج و بهره - برداري صنعت نفت و گاز این استان میباشد.