بررسي ميزان و عوامل رفتار گريز از مدرسه

مقدمه: یكی از مهمترین مشكلات در مدارس ، فرار دانش آموزان در مدرسه است. مدرسه گریزی مقدمه ای برای ورود دانش آموزان به رفتارهای خطرناك و ترك تحصیل است. هدف از این پژوهش بررسی میزان و عوامل رفتار گریز از مدرسه در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان جوانرود كه درسال ۹۰-۹۱ مشغول به تحصیل اند، بود. روش : انتخاب نمونه به روش نمونه گیری خوشه ای انجام شده است. در هر مدرسه افرادی را كه مسئولان مدرسه آنها را دانش آموز مدرسه گریز معرفی می كردند مانند غیبتهای مكرر از مدرسه ، دیر آمدن بر سر كلاس ، زود خارج شدن از كلاس و مدرسه و غیره ، را به تعداد ۲۸۴ نفر كه ۱۵۳ نفر آنان پسر و ۱۳۱ نفر دیگر دختر می باشند، انتخاب كرده ، سپس پرسشنامه ای ۲۶ سوالی كرنی را كه ۱۳ سوال مربوط به مدرسه را به معلمان و ۱۳ سوال دیگر را كه به محیط خارج از مدرسه مربوط می شد ، به خانواده دانش آموز داده تا پاسخ دهند. یافته ها: نتایج نشان دادند كه جاذبه ها یا تفریحات خارج از مدرسه ، موقعیتهای آزار دهنده ی اجتماعی ، محركهای بر انگیزاننده ی عواطف منفی و اضطراب جدایی كودك با مدرسه گریزی رابطه ی معنی دار دارند. از جمله نتایج دیگر این بود كه تفاوت معناداری در میزان گریز از مدرسه در بین دانش آموزان دختر و پسر یافت نشد. نتیجه گیری: نتایج مهمترین عوامل مرتبط با گریز از مدرسه را نشان میدهد و توجه به این عوامل از اهمیت ویژه ای برخوردار است.