پهنه بندي و تحليل بيوكلماي انساني استان خراسان رضوي با استفاده از شاخص بيكر به منظور طراحي شهري و توسعه پايدار

دستيابي به يك آسايش پايدار و عاري از آلودگي محيط زيست با استفاده از عوامل و عناصر اقليمي براي رسيدن به محدوده آسايش اقليمي است تعيين پهنه بندي اقليم آسايش درزمينه هاي گردشگري معماري بهداشت و پزشكي و غيره مي تواند مورد استفاده قرارگيرد هدف از تحقيق حاضر ارايه پهنه بندي و تحليل فضايي از كيفيت اسايش اقليمي خراسان رضوي براساس شاخص بيكر كه يكي از روشهاي بررسي بيوكليماي انساني است مي باشد درتحقيق حاضر جهت پهنه بندي درمحيط ARC GIS 9.3 از روش درون يابي معكوس فاصله IDW استفاده شد تعداد ايستگاه هاي مورد استفاده 10 ايستگاه همديدي درطول دوره آماري 21ساله 1389-1368 درداخل استان خراسان رضوي مي باشد كه بصورت موردي سه ايستگاه منتخب درشمال و جنوب و مركز استان قوچان گناباد و مشهد مورد تحليل و ارزيابي قرارگرفته است مهمترين عامل تاثير گذار منطقه عامل باد است بطوريكه ايستگاه قوچان بيشترين شرايط نامطلوب سرد را دراستان دارد بنابراين درطراحي مساكن جديد حتما جهت بادهاي سرد زمستانه مورد توجه قرار گيرد.