بررسي رابطه علي بين فقر و فساد دركشورهاي در حال توسعه

The Causal Relationship between Poverty and Corruption in Developing Countries

مقدمه: فقر يكي از خطرناك ترين پديده هاي اجتماعي است كه مي تواند حيات اقتصادي، سياسي و فرهنگي يك ملت را تهديد كند. با توجه به اين كه فقر در كشورهاي در حال توسعه به صورت گسترده و شديد بروز يافته است، توجه به اين پديده لازم و ضروري مي باشد. از سوي ديگر، فساد يك علت فقر و يك مانع براي ريشه كن كردن موفق فقر است كه مي تواند اقدامات كشورهاي مختلف را به منظور كاهش فقر بي نتيجه سازد. پديده فساد، مانعي پايدار در جهت اقدامات و تلاش هاي انجام گرفته توسط كشورها در زمينه تغييرات سياستي، اقتصادي و اجتماعي براي رسيدن به اهداف مطلوب آن ها تلقي مي گردد. بررسي ها نشان مي دهد فساد در تمام كشورهاي جهان، حتي در بسياري از كشورهاي توسعه يافته وجود دارد؛ اما اين پديده در برخي از كشورهاي در حال توسعه كه ساختارهايي سست و آسيب پذير دارند، به مراتب زيان بارتر است؛ زيرا اثرات مخربي بر حقوق مالكيت، قوانين و انگيزه هاي سرمايه گذاري داشته و مي تواند به كاهش رشد اقتصادي منجر شده و درنتيجه فقر را به مرور زمان گسترش دهد. اين در حالي است كه خود فقر مي تواند سبب بروز و گسترش فساد شود. راه هاي ارتباط فقر با فساد متعدد و بي شمار است و اگرچه اين رابطه در مطالعات زيادي مورد بررسي قرار گرفته، اما اين سوال كه آيا يك رابطه علي بين فساد و فقر براساس مدل داده هاي تركيبي وجود دارد يا نه؟، كم تر مورد توجه قرار گرفته است. به عبارت ديگر، اكثر مطالعاتي كه رابطه بين فقر و فساد را بررسي كرده اند، ممكن است به نتايجي در زمينه عليت بين آن دو تنها براساس مدل هايي كه همبستگي را نشان مي دهند، دست يافته باشند. بنابراين توصيه هاي سياستي براي مبارزه عليه فقر و فساد به تنهايي مي تواند نگران كننده باشد. با در نظر گرفتن اين محدوديت، تحقيق حاضر جهت بررسي رابطه علي گرنجري بين فقر و فساد انجام گرفته است. روش: در مقاله حاضر با استناد به اطلاعات و آمار موجود، از روش تخمين GMM و تمركز بر قابليت فقر با استفاده از شاخص فقر انساني HPI كه تصوير دقيقي از وضعيت فقر جامعه را به دست مي دهد، براي نمونه اي شامل 120 كشور در حال توسعه و دوره زماني 2006ـ1998 استفاده شده است. يافته ها: يافته هاي تجربي نشان مي دهد كه فقر و فساد هم سو با هم و در يك جهت حركت مي كنند. به عبارت ديگر، رابطه علي بين آن ها يك رابطه علي دو طرفه است. نتايج: نتيجه سياست گذاري اين مقاله آن است كه استراتژي هاي كاهش فقر و مبارزه با فساد بايد مكمل يكديگر بوده، تلاش در جهت كاهش فقر به وسيله اقدامات جدي براي كاهش فساد دنبال گردد.

Introduction: Poverty is one of the most dangerous social phenomena which could threaten economical، political، and cultural life of the nation. Considering that the incidence of poverty in developing countries is widespread and severe، paying lots of attentions seems necessary. On the other hand، corruption is a cause of poverty and it is a barrier for the successful eradication of poverty and may be with prevalence of corruption efforts for reducing the poverty is inconclusive as well as unlikely. The phenomenon of corruption is a persistent obstacle for efforts made by countries in the fields of politics، economy، and society to achieve their desired goals. Studies have shown that corruption exists in all countries، even in many developed countries. But this phenomenon in some developing countries where the structures are weak and vulnerable، is far more harmful; Because It has devastating effects on property rights، regulation and investment incentives and it Could reduce economic growth and thus Poverty expand over time. However، the poverty could be a cause of corruption.. Method: Therefore، this study is set out to investigate the Granger causal relationship between corruption and Poverty. It uses dynamic panel system GMM estimators، focuses on capability poverty by using human poverty index (HPI) since it portrays in a more accurate way the state of poverty، and is based on a sample of 120 developing countries during 1998-2006.the empirical findings suggest that corruption and poverty come together، with causality running in both directions. Findings: Poverty is associated with corruption in various ways and although the link between corruption and poverty is often noted، the question of whether a causal relationship between corruption and poverty (based on panel data models) exists or not، has received less attention. In other words، Most of the studies which have investigated the link between corruption and poverty may draw conclusions on causality in the form of models that only show correlation. Thus، the policy recommendation for fighting against poverty and corruption can simply be wrong. Conclusion: All in all، it is necessary to address the integrated strategy to reduce poverty and fight against corruption. In other words، the attempts to reduce poverty must be complemented by serious efforts to reduce corruption.