عنوان مقاله :
اثر چهار هفته تمرين تناوبي شديد بر ميزان پروتئين PGC-1αو VEGF عضله اسكلتي مردان فعال
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Four Weeks of High-intensity Interval Training on PGC-1α and VEGF Protein Contents in Skeletal Muscle of Active Men
پديد آورندگان :
بياتي، مهدي پژوهشگاه تربيت بدني و علوم ورزشي - پژوهشكده طب ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , قراخانلو، رضا دانشگاه تربيت مدرس - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , نيكخواه، مريم دانشگاه تربيت مدرس - گروه ريز زيست فنآوري , اماني شلمزاري، صادق دانشگاه خوارزمي - گروه فيزيولوژي ورزشي
كليدواژه :
تمرين تناوبي شديد , عضله اسكلتي , رگزايي , انسان
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: تمرين تناوبي شديد با حجم كم، ظرفيت هوازي عضله اسكلتي را افزايش ميدهد، اما اطلاعات كمي در مورد سازوكارهاي بالقوه در بهبود اين سازگاري شناخته شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثر چهار هفته تمرين تناوبي شديد بر ميزان پروتئين فاكتور فعال كننده همكار گيرندهي گاماي فعال شده با تكثير پروگسيزوم (PGC-1α) و فاكتور رشد اندوتليال عروق (VEGF) در عضله اسكلتي مردان فعال بود. مواد و روش ها: هشت دانشجوي مرد فعال داوطلبانه و به طور هدفمند در اين پژوهش شركت كردند. آزمودنيها يك هفته پيش از آغاز اجراي پژوهش با نحوه اجرا و چگونگي انجام پروتكل آشنا شدند. نمونهبرداري از بافت عضله پهن خارجي، 48 ساعت قبل از تمرينات و 72 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين انجام شد. برنامه تمرين تناوبي شديد شامل 11 تا 15 وهله يك دقيقهاي با 85 تا 90 درصد ضربان قلب ذخيرهاي و يك دقيقه برگشت به حالت اوليه فعال بين وهله ها، سه روز در هفته براي يك دوره چهار هفتهاي بود. متغيرهاي مورد بررسي با روش الايزا اندازه گيري و داده ها با آزمون تي زوجي و در سطح معناداري 05/0≥p تجزيه و تحليل شدند. يافتهها: نتايج پژوهش نشان داد كه چهار هفته تمرين تناوبي شديد منجر به افزايش معنادارPGC-1α و VEGF ميگردد (001/0p<). نتيجهگيري: يافتههاي حاضر حاكي از اين است كه فعالسازي VEGF از مسير PGC-1α بخشي از سازوكارهاي سلولي - مولكولي تمرينات تناوبي شديد ميباشد. بنابراين رگزايي در عضله اسكلتي يكي از عوامل موثر در بهبود اجراي هوازي در اين گونه تمرينات است كه نيازمند مطالعات بيشتري ميباشد.
چكيده لاتين :
Background and Aim: Low-volume, high-intensity interval training (HIT) increase skeletal muscle aerobic capacity, yet little is known about the potential mechanisms in improvement of this adaptability. The purpose of present study was to examine the effect of four weeks of HIT on peroxisome proliferator-activated receptor-γ coactivator-1α (PGC-1α) and vascular endothelial growth factor (VEGF) protein contents in skeletal muscle of active men.
Materials and Methods: Eight active male students voluntarily and purposefully participated in this study. One week before the experiment started; subjects were familiar with protocol of research. Needle biopsy samples vastus lateralis were obtained 48 h before training and 72 h after the final training session. HIT protocol consisted of 11-15 bouts of 1 min cycling at ∼85-90% of reserve heart rate separated by 1 min of active recovery between each, 3 sessions per week for 4 weeks. Variables were measured by ELISA. All data were analyzed using paired t-test and at the level of significance of p ≤ 0.05.Findings: Results of study showed the four weeks of HIT lead to significant increase in PGC-1α and VEGF (p < 0.001).
Conclusion: Our findings suggest that activation of VEGF from PGC-1α pathway is part of cellular-molecular mechanisms of high-intensity interval training. So, probably angiogenesis in skeletal muscle is one of the most important factors in improving of aerobic performance, which requires more studies.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك