بررسي اثر عصاره آبي زعفران بر پارامترهاي استرس اكسيداتيو و آنزيم‌هاي بيوشيميايي مهم بافت كبد در موش‌هاي صحرايي ديابتي‌شده با استرپتوزوتوسين

Evaluation the Effect of Saffron Aqueous Extract on Oxidative Stress Parameters and Important Biochemical Enzymes of Liver Tissue in Streptozotocin-Induced Diabetic Rats

زمينه و هدف: گياهان دارويي به واسطه داشتن خواص آنتي اكسيداني ممكن است با كاهش استرس اكسيداتيو باعث بهبود عملكرد ارگان‌‌‌‌هاي مختلف متاثر از هيپرگليسمي گردند. هدف از تحقيق حاضر، ارزيابي اثرات تجويز عصاره آبي زعفران به موش‌هاي ديابتي با تكيه بر اندازه‌گيري پارامترهاي استرس اكسيداتيو و آنزيم‌‌‌‌هاي بيوشيميايي مهم بافت كبد بود. مواد و روش‌ها: 72 ساعت بعد از تزريق درون صفاقي استرپتوزوتوسين (STZ) (60 ميلي‌گرم بر كيلوگرم وزن بدن)، حيوانات با قند خون ناشتاي بيش از 250 ميلي‌گرم بر دسي‌ليتر به عنوان موش‌هاي ديابتي در نظر گرفته شدند و گروه‌‌‌‌هاي آزمايشگاهي شامل: 1) كنترل، 2) كنترل دارو، 3) ديابتي و 4) ديابتي دارو بودند. تيمار از روز هفتم بعد از تجويز STZ با تزريق درون صفاقي عصاره آبي زعفران (200 ميلي‌گرم بر كيلوگرم وزن بدن)˓ 5 دوز و هفته‌‌‌‌‌‌اي يك بار در گروه‌‌‌‌هاي 2 و 4 آغاز شد. در انتهاي دوره آزمايش، بعد از خون‌گيري و برداشت بافت‌‌‌‌ها، اندازه‌گيري فاكتورهاي بيوشيميايي انجام گرفت. يافته‌ها: نتايج بيان‌گر اختلال در فعاليت آنزيم‌هاي مهم كبدي در گروه ديابتي است و عصاره آبي زعفران باعث تنظيم و طبيعي شدن ميزان فعاليت آن‌ها گرديد. علاوه بر اين، عصاره آبي زعفران با افزايش فعاليت آنزيم‌هاي آنتي اكسيداني باعث كم‌كردن استرس اكسيداتيو القايي با ديابت و بنابراين كاهش ميزان MDA در گروه 4 نسبت به گروه 3 گرديد. نتيجه‌گيري: عصاره آبي زعفران علاوه بر موثربودن در كنترل قند خون با داشتن توانايي آنتي‌ اكسيداني باعث حفاظت بافت كبد موش‌هاي ديابتي از آسيب به واسطه هيپرگليسمي نيز مي‌شود.

Background and Aim: Medicinal plants possessing antioxidant activity may reduce oxidative stress and improve the functions of various organs that affected by hyperglycemia. The aim of the present study was to evaluate the effects of saffron aqueous extract (SAE) administration to diabetic rats by measuring the oxidative stress parameters and important biochemical enzymes in liver tissue.Materials and Methods: 72 hours after STZ administration (60 mg/kg body weight), the animals with fasting blood glucose over of 250 mg/dl were considered to be diabetic rats and experimental groups were: control (1), control drug (2), diabetes (3) and diabetes drug (4). The treatment was started on the 7th day after STZ injection with i.p injection of SAE (200mg/kg body weight), five doses and weekly to groups 2 and 4. At the end of the experimental period, biochemical factors were measured after bleeding and harvesting of tissues. Findings: Results indicated the perturbation in the activity of important liver enzymes in diabetic group (3) and SAE adjusted and normalized their levels activity. In addition, SAE with increases in the activity of antioxidant enzymes alleviated diabetes induced oxidative stress and thus reduced MDA levels in group 4 compared to group 3. Conclusion: SAE is not only useful in the controlling of blood glucose, but also has antioxidant potential to protect the liver tissue of diabetic rats against damage caused by hyperglycemia-induced oxidative stress.