طراحي و تبيين الگوي ارتباط كارآفريني سازماني و عملكرد سازماني با نقش ميانجي بازارگرايي

پژوهش حاضر با هدف شناسايي تاثير كارآفريني سازماني بر عملكرد سازماني و با لحاظ كردن بازارگرايي، به عنوان متغير ميانجي، انجام شده است. اين پژوهش از نظر هدف از نوع كاربردي و از لحاظ روش جمع آوري داده ها از نوع توصيفي- پيمايشي است. بدين منظور پرسشنامه اي براي سنجش متغيرها طراحي شد و پس از اطمينان از روايي و پايايي ابزار اندازه گيري توسط تحليل عاملي اكتشافي و تاييدي در ميان نمونه اي متشكل از 292 نفر از مديران شركت هاي صنايع شيميايي و فرآورده هاي نفتي ايران توزيع شد. براي آزمون فرضيه هاي پژوهش از مدل معادلات ساختاري و نرم افزار ليزرل 8/80 استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه كارآفريني سازماني طبق الگوي تحليل مسير ارائه شده بر عملكرد سازماني تاثير مثبت دارد؛ همچنين بازارگرايي، به عنوان متغير ميانجي، در ارتباط بين كارآفريني سازماني و عملكرد سازماني نقش ايفا مي كند.