دكترين جديد ناتو و تاثير آن بر امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران (پس از حملات 11 سپتامبر 2001 م)

ناتو به عنوان بزرگ ترين ائتلاف نظامي در چند دهه اخير، پس از پايان يافتن جنگ سرد با باز تعريف اهداف و ماموريت هاي خود توانسته به مهمترين سازمان نظامي تاثيرگذار در عرصه بين الملل و همچنين بازوي نظامي سازمان ملل متحد تبديل شود. پس از حملات 11 سپتامبر 2001، با توجه به حضور گسترده ي ناتو در منطقه خاورميانه و خليج فارس و همسايگي آن با ايران، و تغييرات به وجود آمده در دكترين نظامي ناتو و ارايه تعاريف جديدي از موضوعاتي همچون تهديدهاي امنيتي، تروريسم، سلاح هاي كشتار جمعي و... باعث شده كه امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران نيز بيش از پيش تحت تاثير قرار گيرد. بنابراين توسعه ناتو و نزديك شدن آن به مرزهاي كشورمان و همچنين واكنش برخي بازيگران منطقه به اين توسعه طلبي، براي ايران تهديدهايي را ايجاد كرده كه برنامه ريزي براي مقابله اصولي با اين چالش ها، ضروري به نظر مي-رسد. در اين راستا اين پژوهش تلاش دارد كه به اين پرسش اساسي پاسخ دهد كه؛ چگونه دكترين جديد ناتو (در دوره مطالعاتي مذكور) در پرتو نقش تاثيرگذار امريكا، مي تواند بر امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران تاثيرگذار باشد؟ و مبناي پژوهش، اين است كه امنيت و تحول كاربردي دكترين ناتو را از منظر رئاليسم تهاجمي پس از حملات 11 سپتامبر، با روش توصيفي- تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه اي،اسنادي، اينترنتي و ... مورد بررسي قرار دهد.