ارتباط توانايي چشيدن فنيل تيو كارباميد با جنسيت و استعمال دخانيات

Association of the ability to taste Phenylthiocarbamide with sex and smoking

مقدمه: توانايي چشيدن مزه تلخ فنيل تيو كارباميد (ptc) از نظر ژنتيكي، اپيدميولوژي، و تكاملي از ديرباز مورد توجه بوده است. گوناگوني در تشخيص طعم تلخ اين ماده مي تواند منعكس كننده تفاوت ها در ارجحيت غذايي جمعيت هاي مختلف باشد. به علاوه، اين مساله مي تواند با استعداد ابتلا به بيماري هاي مربوط به رژيم غذايي در ارتباط باشد. فراواني افراد چشا و ناچشا در بسياري از جمعيت ها بررسي شده است. هدف اين تحقيق، مطالعه فراواني افراد چشا و ناچشا در يك جمعيت ايراني و ارتباط آن با جنسيت و استعمال دخانيات مي باشد.روش بررسي: اين پژوهش از نوع مقطعي تصادفي مي باشد. يك جمعيت 175 نفري از دانشجويان و اساتيد دانشگاه شيراز از نظر توانايي چشيدن طعم تلخ ptc پس از پركردن پرسش نامه شفاهي و چشيدن ptc مورد بررسي قرار گرفتند. تحليل آماري به وسيله نرم افزار spss ورژن 21 و با استفاده از روش هاي كاي اسكوئر، رگرسيون لجستيك، فاصله اطمينان و نسبت شانس انجام شد.نتايج: فراواني آلل t برابر با 0/58 و آلل t برابر0/42 به دست آمد. از اين جمعيت 82/29 % چشا و 17/71% ناچشا بودند. زنان چشاتر از مردان بودند (p=0.007، OR=4.044) افرادي كه دخانيات استعمال مي كردند ناچشاتر بودند (p= 0.002، OR=0.278). نتيجه گيري: در اين تحقيق، براي اولين بار در ايران، نشان داديم كه فراواني افراد چشا، همانند ساير جمعيت ها، در جمعيت مورد مطالعه بيشتر از افراد ناچشا مي باشد. به علاوه، دراين مطالعه، فراواني افراد چشا در زنان بيشتر از مردان و در افراد غير سيگاري بيشتر از افراد سيگاري بود. تشخيص چشايي افراد ممكن است در تعيين ريسك پذيري آن ها براي استعمال سيگار موثر باشد . البته، افزايش سايز جمعيت و انجام آزمايشات ژنتيكي براي گرفتن يك نتيجه قاطع و جامع امري ضروري مي باشد.

Introduction The ability to taste Phenylthiocarbamide (PTC)، has been long studied from genetics، epidemiologic and evolutionary point of view. This ability is associated with the ability of tasting other bitter substances which mostly are toxic. Natural selection is involved in the maintenance of the allelic frequency of PTC. Variation in the frequency of tasters and non-tasters could reflect the food preferences and dietary habits. Moreover، it can be a marker for diet-related diseases. The frequency of PTC taste sensitivity has been studied in many populations. However، no study in this regard has been reported in Iran. The aim of this research was to determine the frequency of PTC tasters and not-tasters in a population from Iran and also the association of sex and smoking with the ability to taste PTC. Methods In this research، 175 individuals from Shiraz University or their families were examined regarding the ability to taste PTC. Results The frequency of T، and t alleles was 0.58 and 0.42، respectively. There was 82.3% taster versus 17.7% non-taster in this population. There was significant difference (p=0.007، OR=4.044) between male and female regarding the ability of tasting PTC. Moreover، there was more non-taster among smokers compared to non-smokers (p= 0.002، OR=0.278). Conclusion To the best of the authors’ knowledge، this is the first study to investigate the frequency of PTC tasters in Iran. We have shown that، similar to studies from other populations، the frequency of PTC tasters is higher compared to non-tasters in our population. Moreover، there are more tasters among women and non-smokers compared to men and smokers، respectively. Considering that in Iran، women have an important role in providing food recepies، being more taster would help them probably to choose healtier ingredients for food recepies. In addition، investigating the connenctions between taste perception and smoking may help us to find a reliable indicator for smoking susceptibility. However، larger sample size and genetic tests are necessary to draw a more comperihensive conclusion.