تحليل مواضع روسيه در قبال كردهاي سوريه پس از تحولات 2011

درخواست كردها براي كسب استقلال يكي از عوامل تنش‌زا در درگيري‌هاي قومي خاورميانه است. كردها عمدتاً در چهار كشور ايران، سوريه، عراق و تركيه ساكن هستند و از ديرباز تاكنون با دولت­ هاي مركزي اين كشورها منازعاتي طولاني را تجربه كرده­ اند. از كردها به عنوان بزرگ­ترين ملت فراموش ­شده و يا به­ عنوان بزرگ­ترين قوم فاقد دولت ياد مي‌شود. سقوط رژيم صدام در عراق و همچنين تحولات پس از رويداد 11 سپتامبر 2011 در منطقه خاورميانه، فرصتي تاريخي را براي ابراز وجود كردها و پيگيري مطالبات تاريخي آن­ها، به­ ويژه در عراق، سوريه و تركيه، فراهم ساخته است. بديهي است كه اين ابراز وجود، با واكنش‌هايي از سوي دولت­ هاي مذكور همراه خواهد بود و قدرت­هاي منطقه‌اي و فرا‌ منطقه‌اي نيز بر اساس منافع و راهبردهاي خود، در اين زمينه موضع‌گيري خواهند كرد. مقاله حاضر به بررسي مواضع يكي از مهم­ترين قدرت‌هاي فرا‌ منطقه‌‌اي، يعني روسيه، در قبال كردهاي سوريه مي‌پردازد. سؤال محوري اين پژوهش، اين است كه «روسيه در قبال كردهاي ساكن در سوريه، بعد از تحولات 2011، چه مواضعي را اتخاذ كرده است؟» پس از بررسي و تحليل وضعيت كردهاي سوريه و چيستي و چرايي مواضع روسيه در قبال مطالبات استقلال ­طلبانه آن­ها، يافته‌هاي مقاله نشان مي­ دهند كه روسيه در جريان بحران سوريه، ضمن تلاش در جهت حداكثري كردن نفوذ و منافع خود در منطقه خاورميانه، به دنبال آن است كه از تجزيه متحد ديرينه خود، يعني سوريه، جلوگيري كند و بر اين اساس، در عين حمايت از كردهاي سوريه در نبرد با داعش، سياست خود را بر مبناي ممانعت از دست‌يابي آن­ها به استقلال، قرار داده است. روش تحقيق در اين مقاله، از نوع توصيفي – تحليلي است و تحليل داده ­ها نيز بر اساس نظريه بازي‌ها صورت گرفته است.