ريتنشن جهت ثبات نتايج درمان هاي ارتودنسي: مروري بر مقالات

Retention Procedures for Stabilizing Orthodontic Treatment Outcomes: A Literature Review

ريلپس يك ريسك فاكتور غير قابل پيش بيني براي هر بيمار است. بايد قبل از آغاز درمان، بيماران از ريسك ريلپس در درازمدت و راه هاي كاهش آن آگاه گردند. بعضي از علل ريلپس در كنترل ارتودنتيست هستند، اما بقيه، نظير تغييرات بافت نرم و رشد تاخيري، تحت مديريت درمانگر نبوده و از اين رو ممكن است مسئول تغييرات موقعيت دندان ها، در دراز مدت باشند. لذا، ريتنشن بعد از درمان ارتو بوسيله محققين و ارتودنتيست ها توصيه مي گردد. هدف از ريتنشن نگهداري دندان ها در جاي صحيح خود بعد از پايان درمان است. در اين مقاله سعي شده مروري بر علل ريلپس و راه هاي كاهش آن با استفاده از ريتينرها و درمان هاي كمكي جديد داشته باشيم.

Relapse is an unpredictable risk factor for every patient. Before treatment begins, patients need to be informed of the long-term risk of relapse and the ways that this may be reduced. Some causes of relapse are within the control of the orthodontist, but others such as soft tissue changes and latent growth are not, and may explain long-term changes in tooth position. Therefore, retention after orthodontic treatment has been recommended by several authors and orthodontists. The objective of the retention phase is to maintain teeth in their corrected position after orthodontic treatment. This article aimed to review the causes of relapse and the ways that reduce it using retainers and other new adjective techniques.