بررسي روايي و پايايي مقياس چندبعدي هشياري درون‌بدني در دانشجويان ايراني

Validity and reliability of multidimensional assessment of interoceptive awareness (MAIA) in Iranian students

زمينه و هدف: مقياس هشياري درون‌بدني ابزاري براي سنجش هشياري از حس‌هاي جاري درون بدن است. هدف از مطالعة حاضر سازگاركردن مقياس اصلي و بررسي ويژگي‌هاي روان‌سنجي آن در دانشجويان ايراني بود. مواد و روش­ها: اين مطالعه از نوع توصيفي-كاربردي و مقطعي بود. جمعيت آماري اين تحقيق را دانشجويان شاغل به تحصيل در دانشگاه‌هاي تهران و كاشان در نيمسال نخست 94-1393 تشكيل دادند كه در نهايت 425 دانشجو (44/3 درصد مرد و 55/7 درصد زن) به روش نمونه‌گيري در دسترس وارد تحقيق شدند. روايي ابزار با روش تحليل عوامل اكتشافي، روايي همگرا و واگرا (با استفاده از همبستگي پيرسون) بررسي شد. براي ارزيابي پايايي اين مقياس از آلفاي كرونباخ، براي بررسي روابط بين زيرمقياس‌ها از آزمون همبستگي و براي انجام تحليل‌هاي آماري از نرم‌افزار SPSS نسخة 16 و سطح معناداري 5 درصد استفاده شد. يافته­ها: ميانگين سني نمونه 2/98±21/08 بود. تحليل عوامل اكتشافي، هشت عامل اصلي (متوجه‌بودن، منحرف‌نشدن توجه، نگران‌نشدن، توجه سالم به بدن، حفظ توجه به بدن، هشياري هيجاني، خودنظم‌بخشي، گوش‌دادن به بدن و اعتماد) با ارزش ويژة بالاتر از 1 با توضيح 59/94 درصد واريانس را نشان داد. الگوي كلي عوامل با عوامل معرفي‌شده در نسخة اصلي مطابقت داشت و خرده‌مقياس‌ها از همساني دروني كافي برخوردار بود (آلفاي كرونباخ 0/53 تا 0/83). بيشترين ميزان روايي همگرا مربوط به همبستگي زيرمقياس خودنظم‌بخشي MAIA و عاطفة مثبت (r=0/32) و بيشترين ميزان روايي واگرا مربوط به همبستگي زيرمقياس نگران‌نشدن و ترس از آسيب (r=-0/41) بود. نتيجه ­گيري: ابزار هشياري درون بدني به‌طور كلي از ويژگي‌هاي روان‌سنجي مناسبي براي استفاده در جامعة ايراني برخوردار است.

Background: MAIA is designed to assess the awareness of bodily sensations without the interference of cognitive factors. The aim of current study was to adapt the original scale and to investigate its preliminary psychometric properties in Iranian students. Materials and Methods: The type of current research was descriptive-applied and cross-sectional study. Examining the aim of study, a sample of 425 students from Tehran and Kashan Universities (44.3% male) completed a battery of questionnaires in first semester of 2014-2015. The construct, convergent and divergent validity (using Pearson correlation) and reliability (internal consistency using Chronbach Alpha) of MAIA were assessed and correlation test was applied for examining inter-item relations. The analyses were done using SPSS, sixteenth version (P<0.05). Results: Exploratory factor analysis revealed an eight-factor structure (Noticing, Not distracting, Not worrying, Healthy attention to body, Maintaining attention to body, Emotional awareness, Self-regulation, Listening to body and trusting it) with Eigen value higher than which accounted for 60% of total variance. The general pattern of factors was comparable to the original scale. Furthermore, the internal consistency of MAIA subscales was acceptable (Chronbach alpha 0.53 to 0.83). The highest level of convergent validity was seen between self-regulation and convergent measure of positive affect (r=0.32) and the highest level of divergent validity was observed between not-worrying and the divergent measure of fear of injury (r=0.41). Conclusion: The results of this study confirmed the validity and reliability of MAIA in Iranian population.