مقايسه اثربخشي واقعيت درماني گلاسر و درمان هيجان مدار بر كيفيت زناشويي و رضايت زناشويي در زنان خيانت ديده شهر تهران

Therapy and Emotion- focused therapy on Relationship Quality and Marital Satisfaction in betrayed Women in Tehran

زندگي خانوادگي با خطراتي گره خورده است كه استمرار حيات خانوادگي و سلامت خانواده را مختل ميكنند. يكي از اين خطرها خيانت زناشويي است كه مشكلات زياد و آثار رواني بسياري براي شخصي كه مورد خيانت واقع شده است، در پي دارد. بنابراين هدف پژوهش حاضر مقايسه اثر بخشي دو روش درماني، واقعيت درماني و درمان هيجان مدار بر زنان خيانت ديده شهر تهران بود. طرح تحقيق از نوع شبه آزماشي با دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل و جامعه شامل تمامي زنان متاهلي بود كه مورد خيانت واقع شده و به مراكز مشاوره سازمان بهزيستي شهر تهران مراجعه كرده بودند. نمونه 45 نفر از مراجعين بود كه به صورت تصادفي در سه گروه (آزمايش1، آزمايش2 و كنترل) و هر گروه 15 نفر، قرار گرفتند. هر گروه آرمايش 8 جلسه تحت مداخله قرار گرفت. ابزارهاي پژوهش شامل پرسش نامه كيفيت زناشويي (باسبي و همكاران، 1995) و رضايت زناشويي انريچ (السون، فورنير، دراكمن، 1989) بود. نتايج آماري حاكي از آن بود كه هر دو گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل تفاوت معناداري داشتند. نتايج حاصل از تحليل كوواريانس چند متغيره نيز نشان داد كه ميان دو گروه روش درماني گلاسر و هيجان مداري از لحاظ يكي از متغير هاي وابسته تفاوت معني داري وجود دارد. نتايج به دست آمده از آزمون تقريبي LSD حاكي از آن بود بين اثر بخشي درمان گلاسر و هيجان مداري بر ميزان كيفيت روابط زناشويي در مرحله پس آزمون تفاوت معناداري وجود ندارد اما نمره رضايت زناشويي در روش درماني هيجان مدار بالاتر از روش درماني گلاسر مي باشد. بنابراين هر دو درمان در افزايش كيفيت و رضايت زناشويي موثر بوده و درمان هيجان مدار در متغير رضايت زناشويي اثربخش تر از واقعيت درماني بوده است.

Family life is tied to many dangers that destroyed family life and family health. One of these dangers is marital infidelity, which has many problems and many psychological effects for someone who has been betrayed. Therefore, the purpose of this study was to compare the effectiveness of two therapies, reality therapy and emotionally focused therapy on betrayed women in Tehran. The research design was quasi-experimental with two experimental groups and one control group. The community consisting of all married women who were betrayed and referred to counseling centers of the Behzisty organization of Tehran. A sample of 45 patients was randomly divided into three groups (Experiment 1, Experiment 2 and Control) and each group have 15 patients. The research instruments included marital quality questionnaire (Busby et al., 1995) and Enrich marriage satisfaction (Olson, Fornier, and Drackman, 1989). The statistical results indicated that both experimental groups had a significant difference compared to the control group. The results of multivariate covariance analysis also showed that there is a significant difference between the two groups in Glaser's therapeutic approach and Emotionally focused therapy on dependent variables. The results of the LSD test showed that there was no significant difference between the efficacy of Glaser's therapy and Emotionally focused therapy on marital quality in the post-test, but marital satisfaction score in EFT was higher than Glaser's therapeutic approach. Therefore, both treatments have been effective in increasing the marital quality and marital satisfaction, and emotion-focused therapy has been more effective in marital satisfaction than the Reality therapy.