پديد آورندگان :
رستمي, مجتبي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده‌ي پزشكي - گروه عفوني , تهراني، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده‌ي پزشكي
چكيده فارسي :
عفونت كسب شده از بيمارستان با پاتوژن‌هاي منتقله از راه خون در ميان كاركنان مراقبت‌هاي بهداشتي اهميت فراواني دارد. حوادث اتفاقي شامل فرو رفتن سوزن يا جسم نوك تيز به دست، پاشيده شدن خون يا مايعات بدن به مخاط‌ها (مثل چشم يا دهان) و تماس پوست آسيب ديده با خون يا مايعات بدن بدون وجود محافظ، كاركنان مراقبت‌هاي بهداشتي را در معرض ابتلا به اين گونه عفونت‌ها قرار مي‌دهد. هدف از مطالعه‌ي حاضر، تعيين فراواني نسبي رفتارهاي خطرآفرين بهداشتي در هنگام برخورد با اورژانس‌هاي پزشكي در ميان كاركنان بيمارستان‌هاي آموزشي بود.
روش‌ها: اين مطالعه‌ي مقطعي با نمونه گيري غير احتمالي آسان بر روي 384 نفر از كاركنان 3 بيمارستان آموزشي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان شامل بهيار، پرستار، كارورز و دستيار در سال 1388 انجام گرفت. رفتارهاي خطرآفرين نمونه‌ها در بخش اورژانس از طريق مشاهده‌ي مستقيم در پرسش‌نامه‌اي ثبت شد كه شامل اطلاعاتي در مورد نام، جنس، سن، شغل، سابقه‌ي كار و بيمارستان، به همراه 9 مورد عمل بي‌احتياطي بود. نتايج از طريق روش آماري 2χ مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته‌ها: عدم استفاده از دستكش مناسب حين مديريت مورد اورژانس 4/65 درصد، عدم استفاده از ظرف مخصوص امحاي سرسوزن 0/56 درصد و عدم استفاده از ماسك 0/94 درصد مشاهده شد. 7/67 درصد نمونه‌ها حين مديريت مورد اورژانس پوشش سرسوزن را به آن باز گرداندند. فراواني نسبي آلوده شدن دست با خون، فوران خون، آلوده شدن ملحفه و تخت بيمار و فرورفتن جسم نوك تيز به دست حين مديريت مورد اورژانس به ترتيب 7/22، 2/4، 5/36 و 4/3 درصد بود و 7/98 درصد نمونه‌ها روش صحيح آلودگي زدايي را به كار نبستند. پوشيدن دستكش در ميان زنان، جوان‌ترها، كارورزان، گروه سابقه‌ي كاري 5-1/1 سال و بيمارستان الزهرا (س) بيشتر بود (05/0 > P). باز گرداندن پوشش سرسوزن، عدم استفاده از ظرف مخصوص امحاي سرسوزن، عدم استفاده از ماسك و فرورفتن جسم نوك تيز به دست با سن، شغل و سابقه‌ي كار مرتبط بود (05/0 > P). در مورد باز گرداندن پوشش سرسوزن و عدم استفاده از ظرف مخصوص امحاي سرسوزن، افزايش سن با افزايش رفتار پرخطر و بالاتر بودن سطح تحصيلات با كاهش رفتار پرخطر رابطه داشت. افزايش سابقه‌ي كار با افزايش باز گرداندن پوشش سرسوزن همراه بود و استفاده از ظرف مخصوص امحاي سرسوزن در گروه سابقه‌ي كاري 5-1/1 سال بيشتر از سايرين بود. فرورفتن جسم نوك تيز به دست در كاركنان جوان‌تر و كارورزان بيشتر روي داد و با افزايش سابقه‌ي كار ميزان آن كاهش داشت. جوان‌ترها، كارورزان و گروه تازه كار تنها گروهي بودند كه موقع لزوم از ماسك استفاده كردند. آلوده شدن دست با خون، فوران خون، و عدم به كار گيري روش صحيح آلودگي زدايي با شغل افراد مرتبط بود؛ به طوري كه تمامي اين رفتارهاي پرخطر در بهياران بيشتر بود. فراواني نسبي آلوده شدن ملحفه و تخت بيمار در بين كاركنان مرد و مسن و در بين دستياران و بهياران بيشتر بود.
نتيجه‌گيري: فراواني نسبي رفتارهاي خطرآفرين بهداشتي در نتيجه‌ي عدم رعايت احتياطات استاندارد در هنگام برخورد به اورژانس‌هاي پزشكي در بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان به طرز غير قابل قبولي بالا است. در دسترس‌تر بودن امكانات محافظتي و برنامه‌هاي آگاه سازي به پيروي بيشتر از اين احتياطات كمك مي‌كند.
چكيده لاتين :
Background: Nosocomial infections are very important among the health staff. Random and unexpected
events such as piercing needle or sharp objects to the hand, spattering blood or body fluids to the
eyes or mouth, and contact of the damaged skin with blood or body fluids without any protection put
healthcare workers at the risk of such infections. This study aimed to determine relative frequency of
risky health behaviors when dealing with medical emergencies among the educational hospitals’ staff.
Methods: This was a cross-sectional study with non-probable simple sampling on 384 people among
three university hospitals affiliated to Isfahan University of Medical Sciences including health workers,
nurses, interns, and residents. Risky behaviors of the study subjects in the emergency unit were
documented through direct observation in a questionnaire including name, gender, age, occupation,
work experience, and hospital along with nine risky and imprudence actions. The results were analyzed
through chi-square method.
Finding: Lack of using proper gloves during emergency management observed 65.4%, lack of using a
specific container for needle destruction (56.0%), and lack of using mask also observed 94.0%. 67%
of the subjects during the emergency management turned back the needle cover to it. Relative frequency
of hand contamination with blood, blood infusion, infection of the bed sheets, and unit and
also piercing a sharp object to the hands during the emergency management respectively were 22.7,
4.2, 36.2 and 3.4 and 98.7 percent. Wearing gloves among women, younger staff, interns, the group
with 1.1 to 5 years of experience, and Al-Zahra Hospital was more (P < 0.05). Needle restore coverage,
lack of using a specific container for needle destruction, lack of using mask and piercing a sharp
object to the hands were associated with age, occupation and work experience (P < 0.05). Regarding
needle restore coverage and lack of using a specific container for needle destruction, increase in age
was associated with high risk behavior and high level of education was associated with reducing risk
behaviors. Increase in work experience was associated with needle restore coverage and using a specific
container for needle destruction in the group with 1.1 to 5 years of experience was more prevalent
than others. Piercing a sharp object to the hands was more occurred in younger staff and interns, and it
also reduced by increasing the work experience. The younger staff, interns and novice groups were the
subjects who used masks when it was required. Hand contamination with blood, blood infusion and
not applying the appropriate disinfection method were associated with occupation of the subjects; so
that all these high-risk behaviors were more prevalent among the health workers. Relative frequency
of infection of the bed sheets and patient’s unit was more among the male staff, older staff and also
among the interns and health workers.
Conclusion: Relative frequency of health risky behaviors unacceptably was very high due to absence
of standard precautions at the time of dealing with the medical emergencies in the educational hospitals
affiliated to Isfahan University of Medical Sciences. Accessibility of protective facilities and informing
programs would more help to follow these precautions.
