پارادايم‌هاي الهياتي و مسئله شرّ؛ با تأكيد بر آراي برايان ديويس

مسئله شرّ يكي از مسائل اساسي در فلسفه دين است كه در پاسخ بدان ديدگاه‌هاي متضادي در آراي متفكران مختلف بيان شده است. پرسش اين است كه چرا متفكران مختلف رويكردهاي متفاوت و گاه متضادي در پاسخ به مسئله شرّ برگزيده‌اند. در پاسخ به چنين پرسشي، با توجه به مباني هستي‌شناختي و معرفت‌شناسي خاص هر متفكر مي‎توان با طرح نگاه پارادايمي به مسائل فكري، پاسخ‎گوي بسياري از اختلاف‎نظرها شد. در تبيين چرايي اختلاف‌نظر فيلسوفان دين در پاسخ به مسائل الهياتي، در اين نوشتار به اين نتيجه رسيده‌ايم كه مي‌توان از دو نظام مفهومي يا پارادايم‌ الهياتي سنتي و جديد سخن گفت‌ و تفاوت‌هاي تبييني اين دو رويكرد رقيب را در حل بسياري از مسائل مانند مسئله شرّ به تفاوت در نظام‌هاي مفهومي ارجاع داد. اين تفاوت‌هاي تبييني از مسائل الهياتي در آراي برخي فيلسوفان دين معاصر نمود بيشتري يافته است كه در اين مقاله، با تأكيد بر رويكرد نوتوميستي برايان ديويس در تبيين‌گري مسئله شرّ، كوشيده‌ايم دلايل تقابل آن با آراي ديگر فيلسوفان دين معاصر را به تفاوت نظام‌هاي مفهومي آنها بازگردانيم و تأثير و ميزان موفقيت هر پارادايم را در پاسخ‌گويي به مسئله شرّ نشان دهيم.