اثربخشي توانبخشي شناختي بر كاهش نقايص توجه انتخابي در اختلال وسواسي - جبري

THE EFFECTIVENESS OF COGNITIVE REHABILITATION ON REDUCING SELECTIVE ATTENTION DEFICIT IN OBSESSIVECOMPULSIVE DISORDER

پيش‌ زمينه و هدف: با توجه به شيوع اختلال وسواسي- جبري در تمام سنين و اثرات مخرب آن در دوره كودكي و نوجواني، بررسي و ارزيابي روش‌هاي جديد درماني با عوارض كم و تأثير مناسب درماني كاملاً ضروري به نظر مي‌رسد. هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي توان‌بخشي شناختي بر بهبود توجه انتخابي نوجوانان دختر دوره متوسطه دوم مبتلا به اختلال وسواسي - جبري بود. مواد و روش كار: پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش شامل كليه دانش‌آموزان دختر مبتلا به اختلال وسواسي-جبري در دبيرستان‌هاي شهرستان كوهدشت در سال تحصيلي 96-1395 است. با انتخاب تصادفي چهار دبيرستان و غربال‌گري با استفاده از پرسشنامه وسواس فكري عملي فوا و همكاران، بعد از مصاحبه با آن‌ها، 30 نفر از دانش‌آموزاني كه ملاك‌هاي ورود و خروج موردنظر پژوهش را برآورده مي‌كردند، به‌صورت هدفمند انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي در دو گروه جايگزين شدند. از هر دو گروه آزمون رنگ واژه استروپ براي سنجش توجه انتخابي گرفته شد و براي گروه آزمايش به‌صورت انفرادي به مدت 12 جلسه برنامه توان‌بخشي شناختي اجرا شد. يافته‌ها: پس از مداخله توان‌بخشي شناختي، نمرات تداخل در توجه انتخابي در گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل به‌صورت معني‌داري (P <0.001) كاهش يافت. بحث و نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه توان‌بخشي شناختي در بهبود توجه انتخابي بيماران مبتلا به اختلال وسواسي جبري مؤثر است. بنابراين پيشنهاد مي‌شود علاوه بر مداخلات روان‌شناختي، از مداخلات مبتني بر توان‌بخشي شناختي به‌عنوان رويكرد درماني تلفيقي، كاربردي و حمايتي در كنار روان‌درماني توسط متخصصين اين حوزه استفاده شود.

Background & Aims: Regarding the prevalence of obsessive-compulsive disorder of all ages and its adverse effects in childhood and adolescence, it is necessary to review and evaluate new therapies with low complications and appropriate treatment effects. The purpose of the present study was to determine the effectiveness of cognitive rehabilitation on reducing selective attention deficit in secondary adolescent school girls with obsessive-compulsive disorder. Materials & Methods: This study was semi experimental with pretest, posttest and a control group. The population of the study included all girls suffering from obsessive-compulsive disorder in Koohdasht high schools in the academic year of 2011-2012. After random selection of four high schools, screening was conducted using obsessive-compulsive inventory questionnaire and interviewing; then 30 students were selected by purposeful sampling. They were randomly assigned into two groups. From both groups, the stroop color-word test was performed to measure selective attention; then a cognitive rehabilitation program was conducted on the control group for 12 sessions. Results: After intervention cognitive rehabilitation, interaction scores in selective attention in the experimental group were significantly lower than the control group (P <0.001). Conclusion: The results of this study showed that cognitive rehabilitation is effective in improving the attentional attention of patients with OCD. Therefore, it is suggested that, in addition to psychological interventions, cognitive rehabilitation interventions should be used as an integrated, applied and supportive therapeutic approach along with psychotherapy by specialists in this field.