مقايسه سرشت و منش و حواس‌پرتي در دانش‌آموزان ناشنوا و عادي

The Comparison of Temperament, Character, and Distraction between Deaf and Normal Students

هدف از پژوهش حاضر مقايسه سرشت و منش و حواس ­پرتي در دانش ­آموزان ناشنوا و عادي بود. روش اين پژوهش علي- مقايسه­ اي بود. جامعه آماري شامل تمامي دانش ­آموزان ناشنوا و عادي مشغول به تحصيل در نيمه اول سال 1395 در شهرستان گيلان­ غرب بود. به دليل محدود بودن حجم جامعه تمامي افراد ناشنوا به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند و 20 دانش ­آموز عادي نيز با توجه به ويژگي­ هاي جمعيت ­شناختي سن و جنسيت با گروه ناشنوا همتا شده و به عنوان گروه مقايسه در اين پژوهش شركت كردند. داده ­ها با استفاده از مقياس سرشت و منش و مقياس كنترل توجه جمع ­آوري و با استفاده از آزمون تحليل واريانس چندمتغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد ميانگين نمرات افراد ناشنوا در متغيرهاي حواس­پرتي (P<0.0; F=7.05) و در مؤلفه­ هاي اجتناب از آسيب (P<0.00; F=37.71) و نوجويي (P<0.05; F=5.01) بالاتر اما در مؤلفه ­هاي خودراهبري(P<0.00; F=9.26) و همكاري (18/97=F؛ 0/001>P) به طور معني­ داري پايين ­تر از افراد عادي است. اين نتايج آشكار مي ­كند كه كودكان ناشنوا حواس پرتي بالاتري نسبت به گروه عادي دارند و ويژگي­ هاي سرشتي آنها نيز متفاوت از افراد عادي مي­باشد.

The main purpose of present study was to comparing of temperament character and distraction between the deaf and normal students. This research was a causalcomparative study. The statistical population consisted of all students studying deaf and normal in the second half of 2014, the city was Gilan- Gharb (20=N). Due to the limited deaf students' population size, all the deaf student population and 20 normal students are chosen. The demographic characteristics of age and sex matched groups of the deaf students and as a comparison group in the study is given. Data collection is done with Temperament Character Inventory (TCI) and Attention Control Scale (ACS), and analyzed by variance analysis (MANOVA). The results show that the mean scores for the deaf students in distraction variables (P<0.0; F=7.05) and the components to avoid damage (P<0.00; F=37.71) and innovation (P<0.05; F=5.01) higher, but in self-directed components (P<0.00; F=9.26) and cooperation (P<0.00; 18.97) were significantly lower than normal subjects. These results reveal that distraction of deaf children is higher than its value in normal students, they also have properties different from ordinary people is the nature.