عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش گروهي بخشودگي بر ميزان كنترل دروني و بيروني خشم زنان مطلقهٔ شهر اصفهان
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Forgiveness Group Style Training on Intrinsic and Extrinsic Anger Control of Divorced Women in Isfahan-Iran
پديد آورندگان :
امامي، كامليا دانشـگاه علامه طباطبايي - دانشكدۀ روانشناسي و علوم تربيتـي , غباري بناب، باقر دانشـگاه تهران - دانشكدۀ روانشناسي و علوم تربيتـي , حسني، اكرم دانشـگاه علامه طباطبايي - دانشكدۀ روانشناسي و علوم تربيتـي , قاسمي سياني، محمد دانشگاه آزاد اسلامي، واحد خوراسگان - گروه علوم تربيتي
كليدواژه :
خشم , بخشايشگري , زنان مطلقه , آموزش گروهي
چكيده فارسي :
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش گروهي بخشايشگري بر ميزان كنترل دروني و بيروني خشم در زنان مطلقهٔ شهر اصفهان، انجام گرفته است.
روشبررسي: جامعهٔ آماري پژوهش حاضر شامل زناني بود كه در سال 92 در شهر اصفهان از همسران خود طلاق گرفته بودند. بهمنظور انجام اين پژوهش، 30 زن مطلقه در شهر اصفهان، به شيوهٔ نمونهگيري تصادفي ساده انتخاب شدند. طرح پژوهش حاضر از نوع آزمايشي پيشآزمون- پسآزمون با گروه كنترل و تقسيم تصادفي بود. مداخلات مربوط به آموزش گروهي بخشودگي بر روي گروه آزمايش صورت پذيرفت. ابزار استفادهشده در اين پژوهش، پرسشنامهٔ خشم صفت- حالت اسپيلبرگر (STAXI-2) بوده است. دادههاي بهدستآمده با روش آماري تحليل كواريانس تجزيهوتحليل شد.
يافتهها: نتايج آزمون نشان داد كه تفاوت معناداري بين گروه آزمايش و كنترل در مؤلفههاي بررسيشده وجود داشت، بدينمعنا كه آموزش گروهي بخشايشگري منجر به افزايش ميزان كنترل دروني و بيروني خشم زنان مطلقه گرديده است (0٫05>p).
نتيجهگيري: زنان پس از متاركه با همسران خود دچار آسيبهاي روحي درون و برونسازي شدهٔ متنوعي ميگردند. يكي از مشكلات برونسازي شدهاي كه براي اين طيف از افراد به وجود ميآيد خشم است؛ لذا آموزش گروهي بخشودگي ميتواند بهعنوان گامي در جهت افزايش كنترل دروني و بيروني خشم اين افراد باشد. بديهي است، هر چقدر ميزان كنترل دروني و بيروني خشم اين افراد افزايش يابد آنان بهتر ميتوانند به فرآيند زندگي طبيعي همراه با آرامش خويش ادامه دهند.
چكيده لاتين :
Objective: The research aims to determine the effectiveness of forgiveness group style training on intrinsic and extrinsic anger control of divorced women in Isfahan-Iran.
Materials & Methods: The statistical population was all divorced woman who had divorced in 2013 in Isfahan-Iran. Out of which a sample of 30 divorced women were randomly selected. The method was experimental and the design was pre-test post-test with a control group and random replacement. The experimental group was presented with forgiveness training. For the purpose of gathering the data (STAXI-2) inventory was utilized. The data were analyzed using MONCOVA analysis.
Results: The results indicated that there is a significant difference between the experimental and control group in terms of the components studied. This means that forgiveness group training increased intrinsic and extrinsic anger control of the divorced women.
Conclusion: After divorcing, women will be faced with a variety of intrinsic and extrinsic projected trauma. One of the projected problems for this group of people is anger. Therefore, forgiveness group training can be a step in the direction to control the anger of them intrinsically or extrinsically. Obviously, whatever the intrinsic and extrinsic control of the anger in this group of women is increased, quicker they will be able to return to the normal life with their peace.
عنوان نشريه :
مطالعات ناتواني
عنوان نشريه :
مطالعات ناتواني