بررسي كنش گفتاري قسم در گفتمان جامعه عمل بازار مدرن ايران با تكيه بر منظور شناسي اجتماعي

Swear Speech Act in a Community of Practice: A sociolinguistic study with an emphasis on the Pragmatics of the Discourse of Iranian Modern Market

عليرغم اهميت، فراواني و كاربرد پديده قسم در اكثر جوامع گفتماني و فرهنگ‌ها، كنش گفتاري سوگند در قالب نظريات زبان شناسي و زبان شناسي اجتماعي همچون نظريه كنش گفتار و جوامع عمل بررسي نشده است. پژوهش حاضر در دو فاز كمي و كيفي از طريق مصاحبه و توزيع پرسشنامه اي ويژه ميان فروشندگان و فعالان بازار رايانه و تلفن همراه، با تمركز بر الگوهاي رفتاري، انواع، كاركردها، ديدگاه و رويكرد اعضاي اين جامعه به قسم و با لحاظ نمودن متغيرهايي چون سن، جنسيت، وضع ظاهري و وضعيت عضويت در جامعه عمل بازار مدرن، به مطالعه كنش گفتاري قسم در اين بازار مدرن پرداخت. نتايج تحليل محتوايي و آماري داده ها در قالب انواع مراجع مذهبي و غيرمذهبي كنش گفتاري قسم، حاكي از كاربرد فراوان انواع سوگند اما با كاركردي عموماً غيرتعهدي و غير (پس) بياني و حتي داراي اثر معكوس و منفي در گفتمان بازار مدرن بود. دلايل، نتايج و كاربردهاي حاصل از يافته هاي پژوهش با توجه به ادبيات موجود، دلايل فرهنگي و مذهبي و ماهيت متفاوت جامعه عمل بازار مدرن به طور مفصل بحث شده است.

In this paper, we attempt to present an alternative approach to the concept of translational explicitaion. First, we shortly evaluate the validity of a fundamental presupposition widespread in explicitation research according to which, if converting A to B is an instance of explicitation, then converting B to A cannot have an explicitating effect. Then we introduce explicitation in translation as a pragmatic decision made by the translator to reduce processual effort on the part of target language audience and to provide an easier and faster access to the “meaning” of the text. Then, within the framework of construal operations (Croft Cruse, 2004), we propose a new taxonomy of explicitational mechanisms. These mechanisms change the way in which a construal operation is applied in source text and bring about construals in the target text which provide easier access to what the translator construes as the gist of the usage-event. All four construal operations, i.e., attention, judgment, perspective and constitution can be the locus of these explicitating mechanisms.