عنوان مقاله :
مقايسه سرعت هدايت عصبي اندام تحتاني غالب و غيرغالب ورزشكاران و غيرورزشكاران
عنوان به زبان ديگر :
A Comparison of Nerve Conduction Velocity of Dominant and Non-Dominant Lower Limb in Athletes and Non-Athletes
پديد آورندگان :
سراب زاده، مصطفي دانشگاه آزاد اسلامي - باشگاه پژوهشگران و نخبگان مشهد , شريعت زاده جنيدي، محمد پژوهشگاه تربيت بدني و علوم ورزشي تهران , بردبار آذري، بيتا دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات تهران
كليدواژه :
اندام غالب (DL) , اندام غيرغالب (NDL) , استقامتي و نيمهاستقامتي , سرعت هدايت عصبي (NCV) , فوتبال
چكيده فارسي :
اين مطالعه بهمنظور مقايسۀ سرعت هدايت عصبي (NCV) اندام تحتاني سه گروه هشتنفره از بازيكنان فوتبال، دوندگان نيمهاستقامت و دوندگان استقامت بههمراه گروه كنترل با دامنۀ سني 21 تا 26 سال انجام گرفت. براي بررسي پارامترهاي الكترونروگرافي و سرعت هدايت هر آزمودني، معاينۀ جداگانۀ تست عصبي محيطي با دستگاه الكترونروگرافي ENG انجام گرفت. بهمنظور تجزيۀ آماري از آزمون تحليل واريانس براي مقايسۀ ميانگين سرعت هدايت عصبي بين گروهها در اندام غالب و غيرغالب و در صورت وجود تفاوت بين گروهها از آزمون تعقيبي توكي استفاده شد. نتايج بهدستآمده براي هر دو اندام غالب و غيرغالب تفاوت معناداري را بين دو گروه نيمهاستقامتيها در برابر استقامت (0=P= 0) (P) و فوتبال در برابر استقامت (0=P=0) (P) گزارش كرد. همينطور اختلاف معناداري بين نيمهاستقامتيها در برابر كنترل ( P= 0/002)
(0/002=P) و فوتبال در برابر كنترل (0=P= 0/013) (P) ملاحظه شد. در اختلاف اندام غالب و غيرغالب هم اختلاف معنادار فقط در ورزشكاران فوتبال ديده شد 0/04 =P. براساس نتايج پژوهش حاضر ميتوان گفت كه احتمالاً توسعۀ هدايت عصبي در اندام تحتاني ورزشكاران اغلب در ورزشهاي با شدت بالاتر روي داده است كه شايد به سيستمهاي انرژي يكسان آنها مربوط شود و همينطور پاي برتر و تمركز روي آن در الگوهاي برنامۀ تمريني محيط متغير بيشتر از رشتههايي صرفاً استقامتي با محركهاي محيطي ثابت است.
چكيده لاتين :
The aim of this study was to compare nerve conduction velocity (NCV) of lower limb in 3 groups (each group 8 subjects): soccer players (SOC), mid-endurance runners (MR), endurance runners (ER) and a control group (C) with the age range of 21-26. To evaluate electroneurography parameters and conduction velocity of each subject, separate peripheral nerve test with the electroneurography system (ENG) was performed. For data analysis, analysis of variance was used to compare mean nerve conduction velocity in dominant and non-dominant limbs of all groups and Tukey post hoc test was used in case of a difference among the groups. The results for both DL and NDL reported significant differences between MR and ER (P=0) (P=0) and between SOC and ER (P=0) (P=0). Also, there were significant differences between MR and C (P=0.002) (P=0.002) and between SOC and C (P=0) (P=0.013). In terms of the differences of DL and NDL, a significant difference was observed only in SOC (P=0.04). Based on the present study, it can be stated that probably nerve conduction of lower limb of athletes has developed mostly in higher intensity sports and it may be related to their similar energy systems. Also, dominant leg and a concentration on this leg is higher in training patterns of changing environment than mere endurance fields with constant environmental stimuli
عنوان نشريه :
علوم زيستي ورزشي
عنوان نشريه :
علوم زيستي ورزشي