سبك دلبستگي و مهارتهاي اجتماعي كودكان: با نقش ميانجي هوش هيجاني

Attachment Style and Social Skills of Children: The Function of Mediator Emotional Intelligence

زمينه و هدف: تحقيقات بسياري نشان داده اند كه امكان ابتلا به اختلالات رواني در كودكان مقيم در مراكز نگهداري بالاست. بنابراين، مطالعه حاضر با هدف پيش بيني مهارت هاي اجتماعي كودكان مقيم در مراكز نگهداري بهزيستي براساس سبك دلبستگي آنان و تعيين نقش مداخلهاي هوش هيجاني انجام شد. روش و مواد: اين مطالعه توصيفي و از نوع همبستگي بود. 400 كودك (240 پسر و 160 دختر) از مراكز نگهداري شهر تهران با روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. ابزارهاي اين پژوهش سه پرسشنامه مهارتهاي اجتماعي، هوش هيجاني و سبك دلبستگي بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش آماري مدل يابي معادلات ساختاري با نرم افزار LISREL استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد، سبك دلبستگي افزون بر اثر مستقيم بر مهارت هاي اجتماعي به صورت غيرمستقيم نيز از طريق متغير ميانجي هوش هيجاني بر مهارتهاي اجتماعي اثرگذار است. بين متغير مكنون برون زاي سبك هاي دلبستگي و نشانگرهاي آن، به ترتيب ضريب مسير 0/60 و 0/32، بين متغير مكنون درون زاي هوش هيجاني و نشانگرهاي آن، به ترتيب ضريب مسير 0/41، 0/45 و 0/94 و بين متغير مكنون درون زاي مهارتهاي اجتماعي و نشانگرهاي آن، به ترتيب ضريب مسير 0/35، 0/50، 0/90، 0/85 وجود داشت و تمام اين مسيرهاي علي معنادار بودند. نتيجه گيري: با توجه به اهميت و ضرورت مهارتهاي اجتماعي كودكان و پيامدهاي آن در زندگي آنها، شناخت عوامل محيطي از قبيل سبك دلبستگي و عوامل فردي از قبيل هوش هيجاني، مي تواند به شناخت عميق عوامل مؤثر بر تحول مهارتهاي اجتماعي در كودكان، به منظور ارائه راهبردهاي مناسب منجر شود.

Background and Objective: Many research indicated that children residential centers have the high possibility to diagnose with psychological disorders. Therefore, this study aims to predict social skill based on their attachment style and emotional intelligence undertaken to examine the role of intervention among children residential centers of state welfare organization. Materials and Methods: This research is a descriptive study. The 400 (240 boys & 160 girls) children residential centers were chosen through cluster sampling method of Tehran city. The survey questionnaire instruments were; social skills, emotional intelligence and attachment style. The data obtained from the structural equation modeling (SEM) were analyzed by using the LISERAL software. Results: Results show that attachment style directly & indirectly lead to social skill through the mediation variable of emotional intelligence. Between endogenous latent variable and the indicator of attachment style, the path coefficients were respectively 0.60 & 0.32, between endogenous latent 0.41, 0.45 & 0.94, and between the latent variable of indigenous social sill and the indicator the path coefficients were sportively 0.35, 0.50, 0.90 & 0.85. It can be said that and all the causal paths were significant. Conclusion: Considering the importance and necessity of children social skills and its effects on children’s life, recognizing environmental factors such as attachment style and individual factors such as emotional intelligence can finally lead to a deeper recognition of factors affecting the transformation of children’s social skills in order to present suitable methods.