تحليل و ارزيابي سرمايه‌ي اجتماعي درون‌گروهي در راستاي توسعه‌ي پايدار روستايي (منطقه‌ي مورد مطالعه: استان كرمان، شهرستان ريگان)

An Analysis and Assessment of Intergroup Social Capital toward Rural Sustainable Development (Case Study: Kerman Province, Rigan County)

در راستاي تحريك اتحاد و حفظ وفاداري ميان افراد در گروه‌هاي مختلف، تقويت سرماية اجتماعي درون‌گروهي امري ضروري است. هدف از پژوهش حاضر تحليل سرماية مذكور به‌منظور توسعة پايدار روستايي در روستاي رستم‌آباد علي‌چارك از توابع شهرستان ريگان استان كرمان است كه در آن توانمندسازي جوامع محلي عملياتي شده است. جامعة آماري در اين مطالعه اعضاي گروه‌هاي توسعة روستايي است كه 149 نفر در غالب 9 گروه را شامل مي‌شود. در اين تحقيق ميزان روابط اعتماد و مشاركت در شبكة ذي‌نفعان با استفاده از پرسشنامه‌هاي تحليل شبكه‌اي و براساس مشاهدة مستقيم و مصاحبه با تمام كنشگران، همچنين توجه به سنجش شاخص‌هاي سطح كلان شبكه مانند تراكم، دوسويگي، انتقال‌يافتگي و ميانگين فاصلة ژئودزيك در دو مرحلة قبل و بعد از اجراي پروژه بررسي شده و بيانگر ميزان اعتماد، مشاركت و سرماية اجتماعي متوسط پيش از اجراي پروژة توانمندسازي جوامع محلي است. پس از اجراي اين پروژه ميزان اين شاخص‌ها افزايش پيدا كرده و به حد مطلوبي رسيده است. سرعت گردش و تبادل اعتماد و مشاركت بين افراد پس از اجراي طرح در مقايسه با قبل از اجراي آن افزايش ‌يافته و اجراي طرح، اتحاد و همبستگي بين افراد را بيشتر كرده است؛ از اين‌رو اجراي اين پروژه ميزان اعتماد، مشاركت و سرماية اجتماعي را افزايش داده و درنتيجه بسترهاي اجتماعي مورد نياز براي تحقق مطلوب توسعة پايدار روستايي را فراهم كرده است.

In order to stimulate unity and maintain loyalty among individuals in different groups, strengthening social capital within a group is essential. This study is to analyze the intergroup social capital toward rural sustainable development in Rostam-Abad-e- Ali Charak Village of Rigan County in Kerman Province, in which the empowerment of local communities has been operationalized. The statistical population in this study is the members of rural development groups, which include 149 people in 9 groups. In this paper, the relationship of trust and participation in beneficiaries’ network were assessed using network analysis questionnaires and through direct observation and interview with all actors, based on macro-level network indicators such as density, reciprocity, transitivity, and average Geodesic distance in two phases i.e. pre-project and post-project. Results show the average level of trust, participation, and social capital before RFLDL project implementation; whereas, once the project was accomplished, these indicators enhanced to an optimum level. The rate of trust and collaboration exchange among actors increased too, and this project boosted the unity and solidarity of individuals. Hence, this project resulted in higher trust, collaboration, and social capital, and underpinned essential social foundations for optimum rural development achievement.