عنوان مقاله :
دستور ساختمدار: شواهدي از گروه اسمي مركب در زبان فارسي
پديد آورندگان :
صفري، علي دانشگاه حضرت معصومه قم
كليدواژه :
گروه اسمي مركب , گروه متممساز , دستور ساختمدار , فرضيه نحو ساده , ساخت
چكيده فارسي :
گروه اسمي متمم ساز به لحاظ معنايي متمم و به لحاظ نحوي ادات محسوب مي شود و در زبانشناسي زايشي جايگاههاي متفاوتي براي ادات و متمم در ساخت جمله مفروض است و راهي براي حل اين تضاد وجود ندارد. مسألۀ ديگر مربوط به جايگاههاي متفاوت گروه متمم ساز در جمله است. گروه متمم ساز ميتواند از درون گروه اسمي خارج و در جايگاه پس از فعل ظاهر شود. زبانشناسان در چارچوب دستور زايشي، يك ساخت را پايه و ساخت ديگر را ساخت مشتق مي دانند كه در اثر حركت گروه متمم ساز به وجود مي آيد. در اين مقاله نشان مي دهيم كه تحليل مبتني بر حركت نميتواند رفتار اين عناصر را به خوبي توضيح دهد. نگارنده به پيروي از نظريۀ دستور ساخت مدار (گلدبرگ، 2006)، هر يك از ساختهاي مذكور را يك ساخت مستقل در نظر مي گيرد كه هيچ رابطۀ اشتقاقي بين آنها مفروض نيست. در ساختار نحوي به پيروي از فرضيۀ نحو ساده (كاليكاور و جكندوف، 2005)، از پيكربندي مسطح براي ساختهاي نحوي استفاده مي شود كه در آن ادات و متمم بهعنوان خواهر هسته، در ساخت جمله درج مي شوند.
عنوان نشريه :
زبان فارسي و گويش هاي ايراني
عنوان نشريه :
زبان فارسي و گويش هاي ايراني