چكيده فارسي :
زمينه و هدف: معلمي از جمله مشاغلي است كه به دليل نقش مهم و تأثيرگذار در پرورش افراد و حساسيت هايي كه در اين زمينه وجود دارد، فرد را تحت تأثير فشار رواني قرار مي دهد، بنابر اين سلامت روان در اين حرفه و نقش مهارت هاي زندگي در بهبود سلامت روان و عملكرد حرفه اي معلمان از اهميت بالايي برخوردار است. اين مطالعه با هدف تعيين اثربخشي مهارت هاي زندگي بر سلامت رواني و عملكرد حرفه اي معلمان شهر گنبدكاووس انجام شد. روش و مواد: : اين مطالعه به روش نيمه تجربي از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه گواه با مشاركت 66 نفر از معلمان شهر گنبد كاووس در سال تحصيلي 91-1390 انجام شد. نمونه گيري به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي و به شكل تصادفي صورت گرفت. گروه آزمايش در برنامه آموزش مهارت هاي زندگي (در 11 جلسه و هر جلسه يك ساعت) شركت كردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه سلامت روان و عملكرد حرفه اي جمع آوري گرديد و با نرم افزار 22-SPSS و آزمون هاي تحليل كوواريانس چند متغيره تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) مؤلفه هاي سلامت رواني پس از آموزش مهارت هاي زندگي در گروه آزمايش نسبت به گروه گواه پس از مداخله افزايش يافت. اين مؤلفه ها، جسماني سازي 1/ 1 (0/6) در مقابل 0/5(0/4) و ( 0/01>P) وسواس اجبار 1/2 (0/7) در مقابل 0/5 (0/4) و ( 0/01>P) حساسيت بين فردي 1 (0/6) در مقابل 0/4(0/4) و ( 0/01 >P) فسردگي 0/8 (0/7) در مقابل 0/2 (0/4) و ( 0/01>P) اضطراب 1/ 1(0/6) در مقابل 0/4(0/6) و ( 0/01>P) هراس 0/9(0/6) در مقابل 0/4(0/4) و ( 0/01>P) انديشه پردازي پارانوئيد 0/9(0/6) در مقابل 0/4 (0/4) و (0/01>P) روان گسسته گرايي 0/9( 0/5) در مقابل 0/4(0/4) و ( 0/01>P) بود. هم چنين آموزش مهارت هاي زندگي شامل روش هاي تدريس 3/6(0/6) در مقابل 4/ 4(0/4) و ( 0/01>P) تكنولوژي آموزشي 3/1( 0/8) در مقابل 3/9(1) و ( 0/02>P) طراحي آموزشي 3/7(0/7) در مقابل 4/5 (0/4) و ( 0/01>P) ارزشيابي 3/6(0/8) در مقابل 4/3( 0/5) و ( 0/01>P) منجر به افزايش عملكرد حرفه اي در مقايسه با گروه گواه شد. نتيجه گيري: مطالعه نشان داد كه آموزش مهارت هاي زندگي بر سلامت روان و عملكرد حرفه اي معلمان مؤثر است.
چكيده لاتين :
Background and Objective: Teaching is among professions which are influenced by stress due to its crucial and influential role in the development of individuals and the sensitivities of the field. Therefore, mental health in this profession and the role of life skills is essential to improve the mental health and professional performance of teachers. The aim of this study was to assess the effectiveness of life skills training on mental health and professional skills among teachers in Gonbad-e-Kavoos, Iran. Materials and Methods: This study was carried out with semi-experimental design with pre-test and post-test and a control group with participation of 66 teachers of Gonbad-e-Kavoos city in the 2011-2012 academic year. Sampling was done by multistage random cluster sampling. The experimental group participated in a life skills training program (including 11 sessions, one hour each). Mental health and professional performance questionnaires were used for data collection. Data analysis was performed by using multivariate covariance analysis in SPSS-22 software. Results: The mean (SD) score of mental health components increased after life skills training in the experimental group compared to the control group after intervention: physicalization 1.1(0.6) vs. 0.5(0.4), P<0.01; obsessive-compulsive 1.2(0.7) vs. 0.5(0.4), P<0.01; interpersonal sensitivity 1(0.6) vs. 0.4(0.4), P<0.01; depression 0.8(0.7) vs. 0.2(0.4), P<0.01; anxiety 1.1(0.6) vs. 0.4(0.6), P<0.01; panic 0.9(0.6) vs. 0.4(0.4), P <0.01); paranoid thinking 0.9(0.6) vs. 0.4(0.4), P< 0.01; and psychological discrepancy 0.9(0.5) vs. 0.4(0.4), P<0.0). In addition, life skills training led to increased score of professional performance components compared to control group: teaching methods 3.6(0.6) vs. 4.4(0.4), P< 0.01; educational technology 3.1(0.8) vs. 3.9(1), P<0.01; educational design 3.7(0.7) vs. 4.5(0.4), P<0.01; and evaluation 3.6(0.8) vs. 4.3(0.5), P<0.01. Conclusion: The study indicated that life skills’ training was effective in improving mental health and professional performance of teachers.
