رابطه تعاملي عوامل استرس زا و مقابله شناختي ناسازگارانه در پيش بيني نشانه هاي افسردگي

Interactive Relationship between Stressors and Maladaptive Cognitive Coping in Predicting Depressive Symptoms

زمينه و هدف: افسردگي يكي از ناتوان كننده ترين اختلال هاي رواني است و ميزان شيوع آن در حال افزايش است. شناسايي عوامل خطر و درك فرايند ابتلا به آن، به منظور پيشگيري به موقع و برنامه هاي مداخله اي اوليه ضروري مي باشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين رابطه تعاملي عوامل استرس زا و راهبردهاي ناسازگارانه مقابله شناختي در پيش بيني نشانه هاي افسردگي انجام شد. روش و مواد: اين مطالعه به صورت توصيفي از نوع همبستگي با مشاركت 373 نفر از دانشجويان دانشگاه شهيد چمران اهواز در نيم سال اول تحصيلي 94-1393 انجام شد. نمونه گيري به صورت تصادفي نسبتي انجام شد. داده هاي مطالعه با استفاده از پرسشنامه بررسي تجارب زندگي، پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان و پرسشنامه افسردگي Beck، گرداوري شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماري 24-SPSS و روش تحليل رگرسيون تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) عوامل استرس زا (10/1 ) 19/9 ، راهبرهاي ناسازگارانه مقابله شناختي (7/4) 39/4 و نشانه هاي افسردگي (6/9) 11/5 به دست آمد. مقدار β عوامل استرس زا 0/51، راهبرهاي ناسازگارانه مقابله شناختي 0/24، و تعامل اين دو متغير 0/11 به دست آمد ( 0/01 >P). مقدار واريانس انحصاري افزوده براي راهبرهاي ناسازگارانه مقابله شناختي 5/2 درصد به دست آمد ( 0/01>P). عوامل استرس زا و راهبرهاي ناسازگارانه مقابله شناختي، 3 درصد واريانس انحصاري افزوده براي مدل ايجاد كرد كه نشان داد اين متغيرها توانايي پيش بيني نشانه هاي افسردگي را دارند ( 0/01>P). نتيجه گيري: افرادي كه در پي تجربه عوامل استرس زا به ميزان بيشتري از راهبردهاي ناسازگارانه مقابله شناختي استفاده مي كنند، نشانه هاي افسردگي بيشتري را تجربه كرده و بالعكس. بر اين اساس، برنامه هاي پيشگيري و مداخلات درماني افسردگي مي بايست به شناسايي و تغيير راهبردهاي ناسازگارانه مقابله شناختي و همچنين آموزش و كسب راهبردهاي سازگارانه مقابله شناختي اهتمام ويژه اي داشته باشند.

Background and Objective: Depression is among most disabling mental disorders and its prevalence is increasing. Identifying the risk factors and understanding the process of developing depressive symptoms is essential for prompt prevention and early interventions. The present study aimed to determine the interactive relationship between stressors and maladaptive strategies of cognitive coping in predicting depressive symptoms. Materials and Methods: This descriptive correctional study was conducted with participation of 373 students of Shahid Chamran University in the first semester of 2014-2015. Stratified random sampling was used for selecting participants. Life Experiences Survey questionnaire, Cognitive Emotion Regulation questionnaire, and Beck Depression Inventory-second edition were used for data collection. Data were analyzed by the multiple regression analysis with the SPSS-24 software. Results: The mean (SD) stressors score was 19.9 (10.1), maladaptive strategies of cognitive coping 39.4 (7.4), and depressive symptoms 11.5 (6.9). The β value for stressors was 0.51, Maladaptive Cognitive Coping 0.24 and their interactions 0.11 (P< 0.01). The variance of maladaptive strategies of cognitive coping was 5.2% (P<0.01). Stressors and maladaptive strategies of cognitive coping created 3% of the increased variance for the model, which indicates that these variables have a meaningful interaction with each other in predicting of depressive symptoms (P< 0.01). Conclusion: Participants who used more maladaptive strategies of cognitive coping subsequent to encountering stressors tend to show more depressive symptoms and vice versa. Therefore, intervention and prevention programs should focus on identifying and modifying the maladaptive strategies of cognitive coping as well as training and acquiring adaptive strategies of cognitive coping.