تاثير آموزش زندگي خانواده بر رضايتمندي زناشويي كارمندان بهزيستي

THE EFFECT OF FAMILY LIFE EDUCATION ON MARITAL SATISFACTION AMONG BEHZISTI EMPLOYEES

پيش زمينه و هدف آموزش زندگي خانواده به عنوان يكي از روش هاي مهم و نسبتا جديد براي بهبود رضايتمندي زناشويي مي باشد. اين مطالعه باهدف بررسي تاثير آموزش زندگي خانواده بر افزايش رضايتمندي زناشويي كارمندان اداره بهزيستي انجام شد. مواد و روش ها اين پژوهش شبه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش همه كارمندان اداره بهزيستي شهرستان اروميه در سال 1394 بودند. درمجموع 40 كارمند به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه (هر گروه 20 نفر) جايگزين شدند. گروه آزمايش 15 جلسه 90 دقيقه اي با روش آموزش زندگي خانواده آموزش ديد و گروه كنترل هيچ درماني دريافت نكرد. براي جمع آوري داده ها گروه ها پرسشنامه رضايتمندي زناشويي انريچ را به عنوان پيش آزمون و پس آزمون تكميل كردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 و با روش كوواريانس تك متغيري (آنكووا) تحليل شدند. يافته ها يافته ها نشان داد كه مداخله با استفاده از آموزش زندگي خانواده باعث افزايش رضايتمندي زناشويي كارمندان شد. همچنين نتايج نشان داد كه آموزش زندگي خانواده باعث افزايش رضايتمندي زناشويي كارمندان زن و مرد شد (0/01>p). نتيجه گيري نتايج نشان داد كه روش آموزش زندگي خانواده باعث بهبود رضايتمندي زناشويي كارمندان بهزيستي شد. بنابراين مشاوران و درمانگران مي توانند از روش آموزش زندگي خانواده براي بهبود رضايتمندي زناشويي استفاده كنند.

Background & Aims: Family life education was as a new and important method for improving marital satisfaction. This study aimed to investigate the effect of family life education in increasing marital satisfaction among welfare office employees. Materials &Methods: This Quasi-experimental study included a pre-test and post-test design with a control group. The statistical population included all welfare office employees of Urmia suburbs in 2015. Totally 40 employees were selected through randomly sampling method and randomly assigned into two groups (each group 20 people). The experimental groups were educated for15 sessions of 90 minutes by family life education and the control group didn’t receive any treatment. In order to collect data all groups completed the Enrich marital satisfaction questionnaire as a pre-test and post-test. The data were analyzed using the SPSS-19 software and by univariate analysis of covariance (UNCOVA) method. Results: The findings showed that intervention with using the family life education led to increase marital satisfaction among employees. Also, the findings showed that family life education led to increasing the marital satisfaction among male and female employees. (P<0/01) Conclusion: The results showed that family life education method led to increase marital satisfaction among welfare office employees. Therefore, counselors and therapists can use family life education method to improve the marital satisfaction.