شماره ركورد :
1017596
عنوان مقاله :
مقايسه تاثير ميدازولام با اندانسترون وريدي بر روي تهوع و استفراغ در جراحي سزارين با بي حسي داخل نخاعي
عنوان به زبان ديگر :
COMPARISON OF THE EFFECTIVENESS OF INTRAVENOUS MIDAZOLAM WITH ONDANSETRON ON NAUSEA an‎d VOMITING IN CESAREAN SECTIONS WITH SPINAL ANESTHESIA
پديد آورندگان :
صانع، شهريار دانشگاه علوم پزشكي اروميه - گروه بيهوشي و مراقبتهاي ويژه , ماهوري، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي اروميه - گروه بيهوشي و مراقبتهاي ويژه , كرمي، نازلي دانشگاه علوم پزشكي اروميه - گروه بيهوشي و مراقبتهاي ويژه , رضايي، هديه دانشگاه علوم پزشكي اروميه , رضاپور، مهسا دانشگاه علوم پزشكي اروميه
تعداد صفحه :
8
از صفحه :
155
تا صفحه :
162
كليدواژه :
اوندانسترون , ميدازولام , سزارين , تهوع , استفراغ , بيحسي داخل نخاعي
چكيده فارسي :
پيش زمينه و هدف تهوع و استفراغ حين جراحي سزارين با بي حسي نخاعي يافته شايعي است و در بيش از 80 درصد بيماران رخ دهد. هدف از اين مطالعه مقايسه تاثير ميدازولام وريدي به تنهايي، اندانسترون و ميدازولام در تركيب با اندانسترون براي پيشگيري از تهوع و استفراغ حين و بعد از عمل جراحي سزارين با بي حسي داخل نخاعي مي باشد. مواد و روش كار در يك مطالعه دو سوكور، 126 زن باردار كه تحت بي حسي نخاعي (با 12.5 ميلي گرم بوپي واكايين 0.5 درصد) براي جراحي سزارين قرارگرفته بودند، به طور تصادفي براي دريافت 2 ميلي گرم ميدازولام (گروه M)، 4 ميلي گرم اندانسترون (O) و ميدازولام در تركيب با اندانسترون (OM)، به سه گروه مساوي تقسيم شدند. ميزان تهوع و استفراغ حين و بعد از جراحي سزارين در ريكاوري ثبت شد. يافته ها ميزان تهوع و استفراغ حين جراحي در گروه هاي O(28.6 و 7.1 درصد) و MO (26.2 و 16.7 درصد) در مقايسه با گروه M(50 و 31 درصد) كم تر بود. (0.04 P =، 0.006P=). ميزان تهوع و استفراغ بعد از جراحي در اتاق ريكاوري در گروه هاي O (19 و 4.8 درصد) و MO (11.9 و 7.1 درصد) در مقايسه با گروه M (38.1 و 23.8 درصد) كم تر بود (p=0.01P=، 0.03 ). مصرف متوكلوپراميد در گروه هاي O و MO در مقايسه با گروه M كم تر بود. (0.02=p). بحث و نتيجه گيري دوز يكجاي ميدازولام (2 ميلي گرم) نسبت به اندانسترون (4 ميلي گرم) و ميدازولام در تركيب با اندانسترون (2 ميلي گرم و 4 ميلي گرم) در زنان باردار تحت جراحي سزارين با بي حسي نخاع، در پيشگيري از تهوع و استفراغ حين و بعد از جراحي در اتاق ريكاوري موثرتر نبود.
چكيده لاتين :
Background & Aims: Nausea and vomiting during spinal anesthesia for elective cesarean delivery is a common finding and may occur in up to 80% of patients. The aim of the present study was to compare efficacy of using intravenous midazolam alone, ondansetron, and midazolam in combination with ondansetron for prevention of nausea and vomiting during and after cesarean delivery in parturient that underwent spinal anesthesia. Materials & Methods: In a double-blind study, 126 women undergoing elective caesarean section under spinal anesthesia (using 0.5% bupivacaine 12.5 mg) were allocated randomly to receive midazolam 2 mg (n=42), ondansetron 4 mg (n=42) or midazolam and ondansetron (n=42) after the clamping umbilical cord. The frequency of nausea and vomiting during and after surgery in recovery room were recorded. Results: The frequency of intraoperative nausea and vomiting was lower in the O (28.6, 7.1%) and MO (26.2, 16.7%) groups compared with M (50, 31%) group (P=0.04, P=0.006). The frequency of nausea and vomiting after surgery in recovery room was lower in the O (4.8, 19 %) and MO (11.9, 7.1%) groups compared with M(38.1, 23,8 %) group (P=0.01, P=0.03). Metoclopramide consumption was lower in O and MO groups compared with M group (P=0.02). There was no difference in mean arterial pressure and pulse rate between three groups during the surgery at times measured. Conclusion: A bolus dose of midazolam (2 mg) was not effective than ondansetron (4mg) and ondansetron plus midazolam (O 4 and M 2 mg) for the prevention of nausea and vomiting in parturient patients undergoing cesarean section with spinal anesthesia during and after surgery in recovery room; however, further studies are needed.
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
فايل PDF :
7499863
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
لينک به اين مدرک :
بازگشت