بررسي نقش پيش‌بيني‌‌كنندگي تاب‌آوري، حمايت اجتماعي و هوش معنوي در بهزيستي فاعلي مادران داراي دانش‌آموزان كم‌توان ذهني

باتوجه به اثرات مثبت تاب‌آوري، حمايت اجتماعي و هوش معنوي بر انطباق مثبت و رشد فرد در شرايط مشكل، هدف از اجراي اين پژوهش بررسي نقش پيش‌بيني‌كنندگي تاب‌آوري، حمايت اجتماعي و هوش معنوي در بهزيستي فاعلي مادران داراي دانش‌آموزان كم‌توان ذهني است. مواد و روش‌ها: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي از نوع همبستگي است كه جامعه آماري آن، كليه مادران (436 نفر) دانش‌آموزان كم‌توان‌ذهني آموزش‌پذير مشغول به تحصيل در مدارس استثنايي شهر اراك در سال تحصيلي 96-1395 بود. بدين منظور، 216 نفر از مادران مدرسه استثنايي نور در شهر اراك به روش نمونه‌گيري در دسترس از جامعه انتخاب شده‌‌اند. ابزارهاي گردآوري اطلاعات، شامل پرسشنامه حمايت اجتماعي واكس، مقياس سنجش هوش معنوي كينگ، مقياس تاب‌آوري كانر و ديويدسون، مقياس شادكامي فاعلي ليوبومرسكي و لپر و مقياس رضايت از زندگي دينر بودند. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه استفاده شد. نتايج: نتايج همبستگي پيرسون نشان داد كه تاب‌آوري، حمايت اجتماعي و هوش معنوي با بهزيستي فاعلي و ابعاد آن (شادكامي و رضايت از زندگي) رابطه مثبت معني‌دار دارد. همچنين نتايج رگرسيون چندگانه نشان داد كه هوش معنوي (42/0=B)، حمايت اجتماعي (37/0=B) و تاب‌آوري (11/0=B) مي‌تواند تغييرات مربوط‌به بهزيستي فاعلي را در مادران دانش‌آموزان كم توان ذهني، به‌صورت معني‌داري پيش‌بيني كند و 43 درصد از واريانس بهزيستي فاعلي توسط اين متغيرها تبيين مي‌شود. نتيجه‌گيري: با افزايش هوش معنوي، حمايت اجتماعي و تاب‌آوري مي‌توان بهزيستي فاعلي (شادكامي و رضايت از زندگي) را در مادران افزايش داد.

Considering positive effects of social support, resilience and intellectual aptitude on positive adjustment and individual's development in problematic positions, the aim of this study was to investigate the role of predictability of resilience, social support and intellectual aptitude in subjective well-being of students’ mothers with intellectual disability. Methods: This is a descriptive and correlational study. The statistical population was all mothers (436 students) of educable intellectual disability students studying at Noor exceptional school in Arak city in 2015-2016. For this purpose, 216 mothers were selected by convenience sampling method. Data collection tools included Vaux's social support questionnaire, King's intellectual aptitude scale (SISRI-24), Connor & Davidson's resilience scale, Lyubomirsky & Lepper's subjective happiness scale and Diener's satisfaction with life scale. Pearson’s correlation and multiple regression analysis were used to analyze the data. Results: Results showed there was a positive relationship between the resilience, social support and intellectual aptitude with the subject's well-being and its dimensions (happiness and life satisfaction). Also, the results of multiple regression showed that intellectual Aptitude (B=0.42), social support (B=0.37) and resilience (B=0.11) can significantly predicted the subjective well-being in mothers of Students with intellectual disability respectively and 43% of the variance of the subject's well-being was explained using Intellectual Aptitude, Social support and Resilience. Conclusion: We can increase the subject's well-being (happiness and life satisfaction) among mothers by raising intellectual aptitude, social support and resilience