«مباني ارادي دعواي شخص ثالث»

THE INTENTIONAL BASES OF THIRD PERSON ACTIONS

ورود ضرر به شخص ثالث، حق جبران خسارت را براي او بوجود مي آورد. اما گاه شخص ثالث به استناد مباني ارادي حق درخواست جبران خسارت را پيدا مي كند و گاه به استناد مباني غير ارادي. در مباني ارادي نيز حق درخواست جبران خسارت يا مستند به نقض يكي از تعهدات مورد توافق طرفين است و يا به نقض تعهد يك طرفي. چنانچه شخص ثالث تكيه گاه ارادي را در دعواي جبران خسارت نداشته باشد، مجبور است براي جبران ضرر خود از مباني غير ارادي استفاده كند. ممكن است با تحقق ضرر، زيانديده ثالث راههاي مختلفي را براي درخواست جبران خسارت خود داشته باشد كه بحث اين مقاله محدود به مباني ارادي خواهد بود و به اين مساله پرداخته مي شود كه آيا شخصي كه طرف مستقيم عقد نيست مي تواند به استناد مباني ارادي دعواي جبران خسارت مطرح كند.

Arising of loss entitles the third party to the compensation. In this respect, more often than not, the entitlement of the third party finds its justification based on voluntary principles and sometimes based on involuntary ones. If the third party cannot find defense based on voluntary principles, he or she has to resort to involuntary ones. The possibility of multiple compensation methods could also be observed in confluence or when opting for responsibilities. The focal point of this paper shall be on the voluntary principles only and it will be analyzed if it is likely for a person who is not a direct party to a contract to resort to voluntary principles when taking a compensation act to the court.