تحليل جلوه هاي بروز خودآگاهي زنانه در شخصيت محوري «رمان عادت مي كنيم»

خودآگاهي زنانه تمركز بر خود به عنوان يك زن است. در روان شناسي اجتماعي، خودآگاهي صفت پايدار شخصيتي است كه براي كنترل جنبه هاي مختلف خود؛ از جمله جنسيت لازم است. از آنجا كه رمان اجتماعي معاصر فارسي با ظهور نسل جديد نويسندگان زن، به ترسيم بحران هاي هويتي زنان مي پردازد، مطالعه روان شناختي مفاهيم هويت سازي مانند خودآگاهي ضروري به نظر مي رسد. زويا پيرزاد در رمان «عادت مي كنيم» پروژه زنانه نويسي خود را كه با سه كتاب آغاز كرده بود، به پايان مي برد و با آفرينش شخصيتي مانند «آرزو» ضمن گذر از تعريف كليشه اي از زن، تكميل خودآگاهي زنانه را در شخصيت اصلي رمان به نمايش مي گذارد. در اين رمان، پيرزاد با تحليل سه مفهوم خودتامل گري، خودبهسازي و خودشكوفايي در متن رمان و جنبه هاي مختلف داستاني آن، ضمن نمايش بروز جلوه هاي خودآگاهي زنانه در شخصيت پردازي داستان، تاثير شناخت صحيح از خود در ساخت هويت مطلوب زنان را در عصر جديد نشان مي دهد و همين طور بر كسب استقلال زنانه و فاصله گرفتن از هنجارهاي ناكارآمد سنتي صحه مي گذارد.